zaterdag 30 december 2017

Verslag van een succesvolle 'dropping' in Enkhuizen

Het is alweer ruim een week geleden dat ik met de trein afreisde naar de stad Enkhuizen om steen 'Rachel' te droppen voor een eerlijke vinder.


Wie mij volgt op Facebook weet al dat ik diezelfde dag nog bericht had dat de steen gevonden was. Sterker nog, het was misschien een uurtje later en ik zat op dat moment nog ergens in Enkhuizen aan een kop thee! 😊

Wie de vinder is vertel ik zo, ik heb zelfs een foto dit keer, en ik mág hem hier plaatsen.
Eerst een verslag van hoe mijn dag verliep en mijn 'hartenjacht' ! 💕
Voor wie mijn vorige blog niet gelezen heeft, ik zou op zoek gaan naar een plek waar zowel harten als het cijfer 4 aanwezig waren, alsmede iets dat zou verwijzen naar het element 'aarde' (natuur). En misschien ook nog het ruitsymbool, of de pentagram.... Winter en het noorden hoorden ook bij mijn mozaïek 'Rachel' , waar de steen bij hoort, en die werden al vertegenwoordigd door de dag (22 december) en de plek (Enkhuizen, Noord-Holland). Ik zou alert zijn op cijfers met 11 of 22 of 4 op mijn pad....showing me the way... 😉

Ik vertrok vanaf station Veenendaal West richting Utrecht, het was somber weer, beetje druilerig. Op station Utrecht viel mijn oog al op het eerste hart van die dag...


Maar ook viel mijn oog daar op iets dat feitelijk verwijst naar het element 'aarde'.....BLOEM!



De 11 en de 22 kwam ik gelijk al tegen, want echt waar, mijn trein arriveerde om 11.22 uur in Enkhuizen. Het weer was onderweg getransformeerd van druilerig naar mistig met een flauw zonnetje. Die mist maakte het best koud en kil, maar vooruit, muts op en de handen maar als het kon in de zakken, camera in de aanslag!

Vanaf het station liep ik richting centrum langs de Havenweg en de Spoorstraat.
Net na de brug stond ik in dubio, verder richting centrum of rechtsaf over de Dijk langs de oude haven? Wezen cijfers mij de weg? ....Jawel, richting centrum, op de hoek van de straat genaamd 'Venedie' zag ik een 4 op een gevel! Ik liep er naar toe, en wat zie ik in de etalage...kleine witte hartjes hangende aan bloempotten met orchideeën. Het betrof een schoonheidssalon met de naam '4 Ever Beauty'. 
Goh, dat is ook wat, dacht ik, zou het gelijk raak zijn terwijl ik nog niet eens echt begonnen was aan mijn hartenjacht??! Harten, het cijfer 4 en het element aarde waren aanwezig. Naast orchideeën ook nog gestileerde kerstbomen....(aarde/natuur)




Ik besloot het in mijn achterhoofd te houden en toch eerst écht op hartenjacht te gaan. Wie weet wat ik nog meer tegen zou komen! In ieder geval hoefde ik niet bang te zijn dat ik geen geschikte plek zou vinden, in principe had ik er al één 😊..... Maar misschien, héél misschien....was er nog wel een veel betere!!

Ik vervolgde mijn weg over de Venedie, en zag al snel een ruitvorm in een glas-in-lood-raam aan de overkant...! Ruitvormen zou ik in deze stad nog meer tegen gaan komen, werkelijk geheel onverwacht!



De Venedie ging over in de Melkmarkt, waarna ik linksaf de Westerstraat in ging, een winkelstraat. Windrichting west...van mijn vorige dropping 😉
Dat was de goede kant op hoor, want al snel zag ik het cijfer 114! Plus de 4 bij een (sport)schoenenwinkel.... Time for me? 😊



Hierna kwamen toch echt de harten op mijn pad. Een collage van harten uit de Westerstraat...


Een straat waar ze op dat moment allerlei kraampjes aan het opbouwen waren. Een kerstmarkt misschien? Ik liep deze straat uit tot aan het eind, de winkels waren toen al lang verdwenen.
Een 222 kwam voorbij, en (dus?) ook een 244! 😊



Maar ook een prachtig oud pand uit 1617... een oud overheidsgebouw, gebouwd in Hollandse Renaissancestijl, zo leerde de gevelsteen mij! En ergens staat de tekst "Dar was Jacobs waterput" op de oude gevel. Niet echt gezien...
Maar eh...geen harten of ruiten hier, dat dan weer niet. Dus gauw verder 😊





Aan het einde van de Westerstraat stuitte ik op de robuuste Koepoort, beetje barokstijl....


Daarachter het weiland, dus hier moest ik wel naar rechts of naar links. Ik koos voor rechts, de Nassaustraat, en kwam daar gelijk al een mooi hart op een deur tegen...


Ik liep verder over de Vest, een wandelpad over de oude vestingwal. Rechts beneden mij de straten van Enkhuizen, links water en een mooi landschap zo met die mist!!
Te fotogeniek om niet te schieten... Prachtige verstilling...



De vest weer verlaten bij de Molenweg, want ja, zo kom je geen harten tegen natuurlijk...😊
Op de Molenweg en even verder op het Hemeltje daarentegen wel hoor!



Zo leuk ook, een straat die Hemeltje heet! Let op de ruitmotieven in het raam rechtsonder, op de hoek van deze straat...


Ik liep verder mijn neus achterna, cijfers volgend als 44 en 11, opvallend vaak ook de 14 dit keer...
Oude Gracht, Venuslaan, Staaleversgracht, het Doelenlaantje... En kwam harten tegen, én ruiten, maar niet bij elkaar en ook niet met een 4 erbij.

Harten

Ruiten

Spaanse Leger, Sijbrandsplein, en toen...de van Bleiswijkstraat. En daar was toch wel iets opvallends op huisnummer....4!

Een echte dennentak op de deur, met onder andere een hart....


Maar ook boven voor de ramen hingen harten, en in de stenen boven de ramen zat een ruitmotief!




Kerstbomen voor het raam.... van hout denk ik.
Er woonde een gezin in dit huis op nummer vier. Dat kon ik zien aan het houten naambordje in de vorm van een huis. Daar stonden poppetjes op van een papa en een mama, én...4 kinderen!!
Nog een 4 dus.... Eén meisje, en drie jongens waarvan de mooie namen alle drie begonnen met een R, net als Rachel....al is dat natuurlijk een meisje 😉



Een goede plek om te droppen dus!
In de vensterbank, of op de houten bank die voor het raam stond... Dilemma, welk plekje was beter, die van de Venedie, of deze... Ik besloot nog ff verder te lopen, al had deze wel meer passende kenmerken als de eerste plek. Bovendien liep er iemand in huis rond, ook voor het raam af en toe, dus ongemerkt droppen was op dat moment ook wat moeilijk.

Ik vervolgde mijn weg wederom, liep de straat verder uit. Ik kwam nog een mozaïek naambordje tegen, in de vorm van een zon, of misschien meer een bloem?! Ook wel een beetje een goed teken voor deze straat? 😊


De hoek om, een straat die 'Wegje' heette, mooie naam om mijn weg op te vervolgen!


Karnemelksluis, Peperstraat en ik zat weer in de Westerstraat, maar nu in het andere deel.
Nieuwstraat, Zuider Havendijk, ik liep heel wat af!
...harten die ik tegen kwam:


Op de Zuider Havendijk kwam ik echter nog weer iets opvallends tegen, namelijk een pentagram!
Oftewel een vijfhoekige ster... Weliswaar was het een kerstster, in kersttijd niet ongewoon om tegen te komen, maar toch...in de ramen ook nog harten erbij. Alleen het huisnummer had geen 4...😕
Wel een veelvoud van, want volgens mij was het een 88! Maar ik wilde een echte 4, dus deze locatie viel voor mij af...


Vlak daarvoor had ik de Beulsbrug gepasseerd! Hmm....😕


De Zuider Havendijk eindigde op het Zuiderspui. Rechts de hoek om had ik een mooi zicht op de Drommedaris. De oude toren en/of poort van Enkhuizen., ooit gebouwd als verdedigingswerk bij de ingang van de Oude haven. Er heeft van alles in gezeten leert Wikipedia mij....



Niet veel harten meer hierna gezien. Op de Dijk, de straat langs de Oude Haven, kwam ik wel nog weer een pentagram tegen. Dit keer echter geen kerstster, maar een of ander symbool in een steen, laag in de gevel van een huis... Bijzonder...


Vlak hierna was ik terug op de Venedie, en bij de eerste mogelijke droppinglocatie.
Ik bekeek het nog eens goed, wilde ik hier droppen of toch liever in de van Bleiswijkstraat? Een kwestie van gevoel...
Voor de deur van de schoonheidssalon waren een man en een vrouw druk aan het praten. Hadden ze een onenigheid? Droppen was hierdoor sowieso onmogelijk, en het gaf voor mij ook een negatief gevoel.

Ik zocht op Google maps hoe ver hiervandaan de van Bleiswijkstraat was. En dat bleek helemaal niet ver te zijn! Ongeveer 400 meter....en gewoon rechtdoor! Ik was er zo! En het voelde goed...
Onderweg kwam ik nog een paar harten tegen, en natuurlijk het hart op de voordeur van nummer 4...😊



Inmiddels was er een poes op de bank voor de deur van nummer 4 gaan zitten. Hij hield de wacht...😉
Ik legde steen "Rachel" neer in de vensterbank, links van de voordeur, en vlak achter de poes, die ik nog even geaaid heb...
Toen nog ongemerkt wat foto's geschoten.... Klaar!







Klaar?
Wat betreft het droppen wel...
In het centrum waren inmiddels de kraampjes gevuld. Een soort kerstmarkt inderdaad, met veel handgemaakte spullen, heel leuk. Na wat rondgestruind te hebben aldaar streek ik neer met een broodje en een kop thee, gewoon bij de Hema. En daar werd ik even later verrast met een Whatsapp van een mij onbekend nummer!

Het begon met...

"Goedenmiddag 😊 ik wil u laten weten dat onze zoon Regillio van 7 jaar zojuist steen Rachel heeft gevonden op de vensterbank voor ons huis! Wat een prachtige steen en we voelen ons zeer vereerd dat deze steen precies op onze vensterbank is gelegd....(...)"

Het bericht was binnen gekomen om 14.10 uur.....weer die 14 van vandaag 😊
En wat nog leuker was, om 14.11 uur kwam er een foto binnen van Regillio zelf met de steen in zijn hand! En ik mag hem hier plaatsen! ...😊


Superleuk dat ik een foto kreeg! Dat is nog niet eerder voorgekomen, een foto van de vinder zelf! 😊
Een hele blije vinder ook zo te zien! Dankjewel!!

Ik heb nog wat verder zitten appen met de moeder van Regillio. Hij vond de steen toen hij thuis kwam. Regillio zou de steen op een mooi plekje in zijn kamer gaan leggen. En hij kwam wel eens vaker thuis met stenen die hij op de grond had gevonden, maar deze was wel heel bijzonder!
Over 8 dagen zou hij 8 jaar worden...22+8....dat is op de 30e dus, en dat is de dag dat ik dit schrijf! (Nog nét...)
Dus....gefeliciteerd Regillio!

Ze hebben ook nog een berichtje in het gastenboek van mijn website geschreven.....
http://mozajac.jouwweb.nl/gastenboek

Ik had verder een voorspoedige terugreis naar Veenendaal...
En de dag erna was ik zelf jarig. Een conducteur in de trein feliciteerde mij alvast! 😊

Nog een paar andere ruiten die ik tegen kwam....
Waarom zouden er zoveel 'ruiten'tekens zijn in Enkhuizen?
Ik vond wel dit op een site:

Ruit
Zinnebeeld van vruchtbaarheid, nieuw begin en eeuwig leven.


Tot slot nog een collage van een paar van de cijfers die op mijn pad kwamen, en mij als het ware 'de weg wezen'.... 😁




Deel 3 van project "Hartenjagen-4" komt in maart....begin van de lente.
Eerst maar eens die winter doorkomen...😉


donderdag 21 december 2017

Het 2e mozaïek van het Hartenjagen-project is klaar!

Op 22 september 2017 dropte ik de eerste steen van project "Hartenjagen-4" in Leiden.
Die steen hoorde bij het mozaïek "Judith", hartenvrouw met links naar de herfst, windrichting west, het teken bokalen, en het element water met de kleur blauw.
"Judith" was de eerste van de 4 mozaïeken van dit project, 4 mozaïeken van een dame.
Het tweede mozaïek is nu ook klaar en heet "Rachel".
Rachel is de ruitenvrouw, en is gelinkt aan de winter, windrichting noord, het teken pentagram, en het element aarde met kleuren groen en bruin.


Uiteraard is de bijbehorende mozaïeksteen ook klaar om te droppen!
En dat droppen moet gaan gebeuren in het noorden van het land, want het noorden hoort bij Rachel, en de kilte van de winter...
Vandaag is het 21 december, en officieel is dus de winter begonnen.
En morgen op 22 december vindt de dropping plaats in de stad Enkhuizen!
Wederom de 22e van de maand, omdat 2+2=4 en 22=2x11....
Lees mijn blog van 21 september 2017 (nog) eens, als je wil weten hoe het begon...

Waarom Enkhuizen??
Het noorden van Nederland is een ruim begrip natuurlijk. Dus ik Google wat en ik let op 'tekens' op mijn pad. 😊
Zo kreeg ik op 4 december (let op, een 4!) een mail binnen over een of andere workshop Nederlandse Dans. En dat was vermeld in een soort nieuwsbrief, met een opmerkelijk volgnummer! Het was namelijk nummer 444! Nog meer vieren, dus bij mij gingen de alarmbellen af. 😊
Het waren niet zomaar Nederlandse dansen in die workshop, nee het ging speciaal om 'dansen uit het hele Friese gebied, inclusief oost en west Friesland'
Nou, het stond voor mij vast hoor, ik moest in ieder geval naar Friesland!
Maar goed, wáár dan in Friesland?
Daar kwam Google bij van pas. Zoeken op 'harten' en 'Noord Nederland'....
Zo kwam ik terecht bij een gebied dat heet "het hart van Noord-Holland":


De meest noordelijkste plaats in dit gebied dat ik per trein kan bereiken is dan Enkhuizen....
Maar ja, dat is niet in de provincie Friesland hé....tja.
Of toch wel??? Niet de provincie nee, maar het is wél in de streek West-Friesland!
En die dansworkshop ging over het hele Friese gebied!


Er zit een grote overlap tussen de twee gebieden. En Enkhuizen ligt in beide.
Dus bingo, Enkhuizen gaat het worden morgen. Oftewel, ik heb een lange treinreis voor de boeg...😯

Voor een mooi droppingplekje in Enkhuizen ga ik wederom met mijn camera op 'hartenjacht'. 💕😊
Kijken, of de cijfers 11 en 22, of 111 of 4 of ?  mijn pad weer gaan leiden.
Én of ik weer een mooi plekje vind waar de 4, en het hart, en in dit geval het element aarde of misschien een pentagram/muntstuk(?) samen komen?
De vorige keer is dat goed gelukt....😉...mocht je dat gemist hebben, het verslag staat bij het blog van 27 september 2017.

Ik ben benieuwd en zal 'mijn hart volgen' morgen!
Vandaag stond al op mijn scheurkalender:

"Vanaf het moment dat je bij alles een gevoel van enthousiasme ervaart, weet je dat je je hart volgt"
(Paulo Coelho)

Nou....we zullen zien 😉

Rest mij nog een foto van de droppingsteen...


Na de kerst het verslag van de dropping in dit blog!!!
Met hopelijk een reactie van een vind(st)er...
Ik zal het (weer) aankondigen op mijn facebook.

PS - Beide 'dames' naast elkaar:






woensdag 27 september 2017

Verslag van een succesvolle 'dropping' in Leiden

Afgelopen vrijdag was ik met de trein naar Leiden voor het droppen van mozaïeksteen "Judith" ( zie mijn blog van 21 september).
Het doel was dit keer ook, omdat het project "Hartenjagen-4" heet, om op harten te gaan 'jagen', zoeken naar harten op mijn pad. 😊 💗
Om 9 uur stond ik op het station van Veenendaal-West te wachten op de trein....
En in Utrecht stapte ik over op de intercity naar Leiden, die vertrok van spoor 11...

Het cijfer 11 is voor mij altijd een goed teken sinds mijn allereerste Project in 2011.
Het wijst mij soms als het ware de weg...
Ik plofte neer op een zitplaats bij het raam. Op het tafeltje rechts van mij stond een achtergelaten koffiebekertje, die ik naarmate de reis vorderde toch eens wat nader bekeek....
De eerste harten van die dag! 😊
In Leiden aangekomen wandelde ik mijn neus achterna, lopen op gevoel dus.
Waar was ik naar op zoek?
Harten uiteraard, maar ook het cijfer 4, en liefst ook iets met water in de buurt.
Aangekomen bij het water van de Rijnsburgersingel besloot ik die maar eens een stukje te volgen.
Al snel stuitte ik op het cijfer 22! Op een of ander houten kist...
Was ik op de goede weg misschien? 😉
Die 22 zou ik nog vaker tegen gaan komen... Droppen op de 22e was bewust door mij zo gekozen, want 2+2=4, maar het is ook 2x11! De 11 en de 22 werden een beetje een soort wegwijzer voor me. Als ik op een kruispunt kwam en ik wist even niet welke kant op te gaan, dan bleek er altijd wel een 11 of 111 of 22 te zijn waar mijn oog op viel, in een van de straatjes.
Het duurde echter even voordat er een hart op mijn pad kwam..., de gedachte aan een 'harteloze stad' kwam in mij op, maar verdween gelukkig weer, want ik kwam ze wel degelijk tegen die dag! En zulke verschillende ook, mooi hoor. De eerste kwam ik tegen op een deur in de Marendorpse Dwarsstraat, een straat waar ik nog niet eerder van gehoord had! 😊
Hieronder een collage van de eerste harten die ik tegen kwam...
Op de Kaiserstraat kwam ik een huis tegen met de naam "Elfje"! Ik verzin het echt niet.
Het had huisnummer 11, en was een rijksmonument....

Ook op de Kaiserstraat zag ik dit grote blauwe gedicht op een muur:
Daar was mijn water....maar ja, geen hart en ook geen 4 in de buurt.
Ondertussen was ik in de buurt van de Herenstraat gekomen, gelegen in de buurt waar ik geboren ben. Ik liep er automatisch heen. 'Heren' zitten natuurlijk ook in het kaartspel! Al snel zag ik een etalage met veel harten! De dubbele etalage van natuurvoedingswinkel 'De Helianth'.

In één van de harten stond een grote 40. Een hart én een 4 ineen...
Pas toen ik de hoek om liep bij de winkel stond ik daar bij stil, maar bedacht dat hier weer geen water in de buurt was. En terwijl ik dat dacht keek ik omhoog en zag de straatnaam: Watergeuzenstraat!
Dus ik keerde om en liep terug om te kijken of er een geschikt plekje was om mijn steen neer te leggen, want dit was gewoon perfect! In eerste instantie zag ik echter niet zo veel mogelijkheden.
Tot ik de raamsponning wat beter bekeek, die was eigenlijk best breed genoeg, want de steen was niet zo heel groot....
Alleen, neerleggen kon ik op dat moment niet, want pal achter het raam stond een mijnheer achter een toonbank met kaas. Tja, eerst nog maar een rondje lopen dan...
Niet erg, want er kwamen gelijk nog meer harten op mijn pad om foto's van te maken. Onder andere 'groene harten'.
Ik ben nog langs mijn geboortehuis gelopen, Pieter de la Courtstraat 14. Jeugdherinneringen...maar alles verandert in de loop der tijd.
Via de Leliestraat, waar ik zelfs een huisnummer 22 tegen kwam in mozaïek!, liep ik weer terug naar de Herenstraat.
"Dat geeft hoop",  dacht ik, haha...
Maar aangekomen bij 'De Helianth' stond daar aan de overkant een man te telefoneren en ondertussen flink om zich heen te kijken. Hij zag mij fotograferen....ik werd in de gaten gehouden, verdorie...
Nog maar een rondje lopen dus!
....Zoeterwoudsesingel, Lammenschans, Bloemistenlaan, en terug was ik weer in de Herenstraat en ja hoor, die man stond er nog stééds met telefoon en al. Dus ik begon aan een derde rondje, dit keer door de Drie Octoberstraat en de Schelpenkade. Een mooi roze hartje op een deur bij nummer 41 kwam ik tegen, en meer....L💚L  😊


Ik zag, bijna aan het eind van de Schelpenkade, een afsteekpaadje naar de Watergeuzenstraat. Die kant op kijkend zag ik een kliko met een hele grote 11 er op! ...Doen! 😉
En jawel, ik weet niet of die man nog steeds stond te telefoneren, maar dat maakte niet uit want er stond nu een hele grote vrachtwagen voor! Achter de toonbank stond nu een vrouw, maar die draaide haar rug naar het raam, dus ik zag meteen mijn kans schoon en dropte mijn steen....
Maakte snel nog wat fotootjes....en liep verder.


Ik liep daarna over de Witte Singel richting Noordeinde. Aan de overkant de Hortus en de oude Sterrewacht, waarnaast spiksplinternieuwe huizen aan het water verrezen zijn! Hoe een stad toch verandert...
Ik kwam daarna nog een paar hele kleine hartjes tegen, en een hele grote 4! Verder niets meer...

Het begon gestaag te regenen, van het miezersoort, het lijkt bijna niets, maar ondertussen word je flink nat. Tijd voor een kopje thee dus ergens binnen...
Halverwege de middag belandde ik nog bij mijn zus Annelies op de bank, en kwart voor zeven was ik weer thuis en plaatste een foto van de droppingplek, met steen, op Facebook.
Om de volgende morgen blij verrast te zijn met een reactie aldaar van ene Annelies de Wijn. Zij had de steen gevonden! Wat mooi, en wat een snelle reactie, heel fijn... Nogmaals dankjewel Annelies voor je berichtje!

Een impressie van de cijfers op mijn wandelpad:

Tot slot heb ik nog 4 grappige foto's van dingen die ik ook tegen kwam:
Levensgrote poppen in een tuin.
Een Fröbelschool......
Wat moeten ze daar lekker gefröbelt hebben.😉
 Gratis complimentjes om af te halen 😊
......bel er eens aan zou ik zeggen.
(Bakkersteeg 8 of 14...?)
Oh...en pas op voor de cávia!!
En een bordje van de Pelgrimsroute,
 met de Jakobsschelp,
 midden in de Leliestraat bij een deurbel...😲