Project "11je"

Wie heeft de bonus-steen gevonden?

WOENSDAG 26 JULI 2017

Februari is al weer een hele tijd geleden. Op de 11e van die maand ging ik op een koude dag op weg naar Apeldoorn. In mijn tas de bonus-mozaïeksteen, gemaakt bij het mozaïek van de voorpagina van het 'prenten-verhaal' over 11je, klaar om te droppen. In de hoop dat ik dit project mooi zou kunnen afsluiten met een berichtje van een kind die hem gevonden had.

Helaas kwam deze niet.... Maar ik geef de hoop nooit zo snel op, dus ik wachtte het af.

Twee weken verstreken, een maand ging voorbij, twee maanden...

Ik ging op vakantie, had een mooie expositie in Benschop, maar dat berichtje waar ik stilletjes nog op hoopte kwam natuurlijk niet meer. Helaas....

Ondertussen maakte ik met de foto's van de 11je-mozaïeken en met de teksten van de elfjes, een mooi fotoboek via kruidvat.nl. Zo ongeveer kan het prentenboek over 11je er dus uit gaan zien:

Dit boekje is afgelopen maandag, met een begeleidende brief, op de post gegaan naar een uitgever!

Voorlopig nu 8 weken afwachten, of het een ja of een nee wordt. Spannend...

Er is trouwens nog 1 aller-aller-laatste steen bij dit project. Een tweede bonussteen zeg maar.

Voor wie? Ik weet het nog niet....

Misschien ga ik hem droppen als het boekje écht uitgegeven wordt! Of?

Rest mij nog een verslag van de droppingdag op 11 februari 2017.

Hoe verliep deze dag?

Nou het was écht heel koud, en het had gesneeuwd! Wat mooie plaatjes opleverde onderweg...

Zouden de treinen wel ongestoord rijden?

Het ging goed. Iets na twaalven kwam ik aan in Apeldoorn, waar ik mijn weg te voet vervolgde, glibberend richting CODA, het cultuurhuis waar de bibliotheek die ik wilde bezoeken in gehuisvest is.

Kwestie van de bordjes volgen...

De jeugdafdeling van deze bibliotheek zit, net als in Amsterdam, in de kelder. Trapje af naar beneden dus. En dan kom je in een waar speelparadijs!

Ik vroeg mij werkelijk af of de kinderen die hier rondliepen, echt kwamen voor het lezen en lenen van boeken, of alleen maar om te spelen!

Er stonden allerlei schapen, die het blijkbaar ook koud hadden, net als ik, want ze hadden sjaals om en mutsen op! :-)

Er was ook een soort boomhut, maar dan niet in een boom. En dingen waar je in kon kruipen, of overheen klimmen en vanaf rollen...

Er waren ook matjes en kleedjes en misschien zelfs wel kleren om je mee te verkleden?

En een gedeelte met computerschermen waar je volgens mij games kon spelen. 

Ook aan de allerkleinsten was er gedacht. Een lekkere afgeschermde ruimte om in te rollebollen met je favoriete zachte babyboekje.

En er lagen ook nog hele stapels met (ik hoop oude) boeken, om je eigen huis, kasteel of weet ik veel wat mee te bouwen! Fantastisch!

Maar waar kon ik nu ongestoord mijn steentje neerleggen?

Ik ging op zoek naar 'boekenschap 11', die ik op een foto had gezien.

Deze bevond zich vlak achter de boomhut, beetje achteraan ook in de ruimte. Oftewel een vrij rustig gedeelte. Dat was boffen...

Wat lagen er voor boeken? Daar kijk ik dan altijd even naar.

Sprookjes en volksverhalen. En gedichten en versjes.... Hmm, daar past 11je wel een beetje bij toch?

En boeken over gezondheid en het lichaam, met een hartje op de zijkant. Ik besloot om hem daar gewoon neer te leggen , ik vond het een prima plek.

Toch raar, dat er helemaal geen reactie is gekomen... Zelfs niet in mijn gasten boek.

Na de dropping was het voor mij natuurlijk theetijd ;-).

Daarvoor moest ik wel helemaal naar de andere kant van het gebouw lopen, want daar zit, bij het museumgedeelte, het CODA Café.

Lopende daar naar toe kwam ik nog een mega hart tegen! Kunst uiteraard...

De thee smaakte mij prima, in een lekker groot theeglas en keuze uit diverse theezakjes. Niets mis mee :-).

De treinreis naar huis was weer eens met een omweg via Arnhem, want er reden geen treinen via Amersfoort. Ik maakte het al vaker mee. Ach, je bent een beetje langer onderweg, maar uiteindelijk kom je toch gewoon thuis!!

Een Bonus-steen voor een kind 

VRIJDAG 10 FEBRUARI 2017

Precies een jaar geleden dropte ik de eerste steen van dit project in de bibliotheek van Schiedam. Ik weet het nog als de dag van gisteren. Vooraf was ik namelijk nog even naar de sportschool geweest voor mijn wekelijkse zumbales, die ik niet wilde missen!
Als ik naar beneden scroll lees ik over de droppingdag: "Droog, met een lekker zonnetje, wat alles vrolijker en gezelliger maakte, vond ik. De lente is vroeg in aantocht dit jaar!" Dat was ik dan weer vergeten...
Dit jaar is de lente zo te voelen nog niet in aantocht. Er liggen zelfs nog wat sneeuwhoopjes in mijn tuin, en de kliko zat net weer een beetje dichtgevroren. Nee, ik vrees dat het morgen geen lenteweer zal zijn als ik de Bonus-steen van dit project ga droppen... Dus, dikke jas, muts op en handschoenen aan!

Afgelopen maand heb ik gewerkt aan een mozaïek dat de voorpagina moet gaan worden van het prentenboek over '11je'. Vanmorgen heb ik hem in de voeg gezet.
Zie hier het resultaat...

"11je" ONTDEKT DE WERELD...

En ik heb er een steen bij gemaakt.
De Bonus-Mozaïek-Steen, bestemd voor een kind, en getiteld "11je", net als de 1e steen.

Op mijn lijstje met mooie of bijzondere bibliotheken in Nederland had ik ook nog een bonus staan. Een bibliotheek die ik nog niet gebruikt had. Maar waar ik wel al eens eerder binnen heb gekeken.
Het is een cultuurhuis waar een archief, een museum en een bibliotheek in zijn gehuisvest.
In het museum zag ik ooit een waanzinnig mooie tentoonstelling over Paper Art.
Ik heb het over CODA in Apeldoorn. CODA staat voor Cultuur Onder Dak Apeldoorn.
Ze hebben er een heuse "CODA junior" afdeling, waarover op de site staat:

Beleef en ontdek CODA Junior. Het is een fantastische plek waar kinderen de wereld kunnen ontdekken. Ze beleven er de mooiste avonturen, kunnen heerlijk wegdromen, een spannend spel op de allernieuwste Xbox One spelen of gewoon een mooi boek lezen. Duik in een echte boekenkast en land in de verrassende wereld van CODA Junior!

...met een FabLab en een Gamezone.
Dan moet het toch gaan lukken dat een kind mijn steen gaat vinden?
Dus ik duik morgen gewoon een boekenkast in....die onder die nummer 11 misschien? ;-)

En daarna iedereen DUIMEN voor een leuke reactie van het vind(st)ertje!!!

:-)

En als er iemand toevallig een uitgever weet die "11je" als prentenboek wil uitgeven dan hoor ik dat grààg! 

Alles over de dropping van 11 december in Gouda...

DINSDAG 24 JANUARI 2017

Het is alweer enige tijd geleden dat ik de 11e steen, de laatste steen die bij een pagina van 11je hoorde, neerlegde voor een kind in de bibliotheek van Gouda.

In mijn bijbehorende bericht schreef ik nog over het "een-na-laatste" vindertje van de steen in Assen.

Nu weet ik dat er weliswaar een vinder moet zijn van steen nr 11, maar ik weet nog steeds niet wie, en waar de steen dan nu zal zijn, en ook niet hoe diegene het vond om de steen te vinden. Want helaas heb ik op deze laatste steen geen reactie gekregen.... Na zo'n lange periode die al voorbij is, is mijn ervaring dat deze waarschijnlijk ook niet meer zal komen :-(.

Hij was wel al weg toen ik op 11 december de Chocoladefabriek verliet, dus misschien heb ik hem of haar wel gezien! Maar....was het wel een kind?! 

Hoe verliep de dropping? 

Daar kan ik in ieder geval wel wat over schrijven en foto's plaatsen.

Mijn treinreis verliep al niet heel erg soepeltjes.

Er was namelijk net een bovenleiding geraakt ergens op het spoor bij Zeist.

Dat betekende dat er geen treinen reden van mijn station in Veenendaal naar Utrecht.

Er zouden vast wel bussen worden ingezet, maar wanneer was maar de vraag, wat er was generlei informatie over te vinden. Lang leve de communicatie bij de NS.

Wat dan?, was de vraag...

Aangezien ik een onbeperkt dagkaartje had, kon ik ook voor een andere route kiezen.

Ik liet mij door manlief naar Ede brengen, om daar vervolgens het boemeltje van Connexion naar Amersfoort te nemen. Een route die ik niet lang ervoor ook al eens had moeten nemen in omgekeerde richting, toen ik terugkeerde van een dagje Den Haag. Ook toen was de bovenleiding kaduuk geweest bij Zeist... Alleen was dat in de spits geweest en zat het boemeltje toen afgeladen vol, zo vol dat er echt niemand meer bij kon, en er nog mensen op het perron in Amersfoort achter bleven!! Haringen in een ton, dat waren we!

Deze keer, op zondag was er gelukkig plek zat.

Al waren er meer mensen die voor deze route naar Utrecht kozen.

Iets later dan gepland kwam ik in Gouda aan, waar het een rustige zondag was. 

In de Chocoladefabriek, waar de bibliotheek in gevestigd is, waren al wel wat mensen te vinden, maar het was niet overdadig druk. Wat het droppen van de steen natuurlijk makkelijker maakte :-).

Na eerst een zoektocht naar het damestoilet voor een broodnodige sanitaire stop, kon ik de bieb gaan ontdekken om een mooi droppingplekje te zoeken op de jeugdafdeling....

Deze was te vinden direct al op de benedenverdieping, waar tevens restaurant "Kruim" zat. 

De boekenkasten waren een beetje saai in rijen neergezet. 

Bij het raam waren wat zitjes gemaakt, dat maakte het gelukkig wat gezelliger...

Bij dat zoeken naar een plekje let ik altijd op wat voor boeken er liggen, of die een beetje bij het thema passen van die keer. Of ik let op of er ergens het cijfer 11 te vinden is...toevallig.

Zo viel mijn oog dit keer al vrij snel op een boekje met .... 111 gedichten!

Er naast stond ook nog eens een boek met de titel "Wat van de liefde niet gezegd kan worden"

En aangezien deze steen over 'het hart' ging, en liefde en dankbaarheid, leek mij dit een mooi plekje... Op de plank er onder was ruim plek...

En zo was de dropping eigenlijk vrij snel voor elkaar.

Waarna het tijd was voor de thee!
Wat voor thee zouden ze in deze bibliotheek schenken?

Hiervoor kon ik terecht bij restaurant "Kruim", dat er gezellig uit zag...

Ze bleken er een ruim aanbod in koffie en koffie specials te hebben! Alsmede een zeer uitgebreide theekaart met zwarte-, groene-, witte-, en kruidenthee, en ook nog rooibos!

Mijn keuze viel op een groene thee met 'verleidelijke melange' volgens de kaart, die de goddelijke naam "Tuinen van Merveilles" droeg..

Mocht ik er ooit nog eens komen dan lijken "De favoriet van de Tsarina" of "Tisane des Comptoirs" mij ook wel wat! ;-)

En dan niet alleen afgaande op de naam hoor, de ingrediënten klonken ook wel lekker :-).

Het kopje thee smaakte dit keer in ieder geval goed!

En ik kreeg er uiteraard, hoe kan het anders in een Chocoladefabriek, een chocolaatje bij, een muntje verpakt in groen folie...

Bij het restaurant was trouwens ook een soort winkeltje, waar je speciale etenswaren kon kopen voor thuis. Waaronder veel chocolade!

Vanaf mijn theeplekje keek ik er op uit...

En vol verbazing zag ik dat ze er grote rode harten van chocola verkochten!

Hoe toepasselijk bij mijn hartensteen!

Na de thee ging ik nog even terug naar de droppingplek, en zag dat de steen al weg was! Dat is heel snel...

Dus ik keek even in de mail of er misschien, net als in Amsterdam destijds, al een mailtje zou zijn. Maar nee, helaas niet...

En nogmaals helaas kwam hij ook de dagen erna niet...

Ik heb ook de bovenverdieping van de bibliotheek nog bekeken.

Daar stonden o.a. de boeken voor volwassenen.

Via een soort theatertreden liep je naar boven...

Ook was er een oude drukkerij, die waarschijnlijk af en toe gebruikt werd voor een en ander...

Er waren lades met oude drukletters...

Zoals die vroeger gebruikt werden.

En voor het raam vond ik een stukje drukwerk:

Links in het Latijns, rechts in het Nederlands:

De liefde overwint alles;

stalen kluisters maakt hij los

IJzeren boeien breekt de liefde

als waren ze van stro.

De liefde overwint alles

in een gevecht zonder moord of bloed.

De ontembare liefde bedwingt

wie nog nooit bedwongen was.

Oftewel, wederom kruiste 'de liefde' mijn pad...:-)

Voor wie ook een kijkje in de Chocoladefabriek wil nemen, ze hebben een virtuele tour op hun site staan! Leuk! Hier de link.

Op de terugreis naar huis, die voor een deel met NS-bussen was vanwege die nog steeds kapotte bovenleiding, kwam er in de bus een meisje van 5 jaar naast mij zitten.
Ze kwebbelde er lustig op los, en deed op een gegeven moment haar winterjas open om mij haar nieuwe trui te laten zien... "Kijk!", zei ze, "mijn nieuwe hartentrui!" OP haar trui prijkten twee mooie grote paarse harten! ....Bijzonder toch weer... 

Toch jammer, dat er zich geen vindertje gemeld heeft.

Bij al mijn vorige dropping-art-projecten kreeg ik in ieder geval op elke laatste steen, of zelfs stenen bij het TWINproject,  een reactie.

Misschien moet er dus maar een bonussteen voor een kind komen!

Het project is namelijk nog niet helemaal klaar! Ik heb nog als bonus een voorpagina in de maak.

Daarbij komt dus de bonussteen...

Laat ik daar maar eens nogmaals een mooie bibliotheek voor uitzoeken en droppen op 11 februari 2017, precies een jaar nadat ik de 1e steen van 11je dropte....dat was in Schiedam, en werd gevonden door de 3-jarige Miley, inmiddels zal hij dus 4 jaar zijn :-)

Mocht de vinder van Mozaïek-Steen "Hart" zich nog willen melden.....Graag!!!!!
Tot het volgende blog over de voorpagina van 11je!! ......ca 10 februari :-)

Het laatste "11je"....nr 11, èn wie steen nr 10 vond in Assen...

ZATERDAG 10 DECEMBER 2016

Morgen op 11 december ga ik de laatste steen van dit projectje droppen voor een kind, en dat zal zijn op de jeugdafdeling van de Stadsbibliotheek in Gouda. Deze bibliotheek is gevestigd in de zogenaamde "Chocoladefabriek", een van oudsher chocoladeverwerkingsfabriek waar sinds 2014 bibliotheek, streekarchief, een drukkerswerkplaats en een eetgelegenheid zitten.

Ik vond deze locatie wel goed passen bij de koude decembermaand, de maand van Sint en Kerst, en van lichtjes overal... Daar past chocola in kaarsjesstad Gouda toch prachtig bij! :-)

https://www.youtube.com/watch?v=q1nSUEYivsM

Maar morgen is deze bibliotheek dus mijn doel van de dag. Getogen met de laatste mozaïeksteen zal ik weer met de trein op pad gaan. De laatste steen hoort bij de laatste mozaïekpagina van 11je en deze is getiteld "Hart" 

Hart

Fijn gevoel

Positief en warm

11je voelt dankbaarheid en....

Liefde!

Welk kind zal deze lààtste mozaïeksteen gaan vinden?!!!
....en hoe snel zal er een mailtje komen dat hij gevonden is?

De één-na-laatste steen, dropte ik vorige maand in de bibliotheek van Assen....
Een wat langere treinreis was dat op de 11e van de 11e, die helaas door vertragingen bij de NS nog ietsje langer werd. Geen probleem hoor, ik had de hele dag voor mijzelf.
De bieb in Assen zit in een nieuw gebouw dat "De Nieuwe Kolk" heet. Naast de bibliotheek kun je er ook een theater en bioscoop vinden.

Ruim en modern, dat was mijn eerste indruk toen ik binnen kwam...

De jeugdafdeling zat helemaal achterin en oogde heel kleurrijk met veel roze, geel, groen en blauw, met veel zitplekken en kussentjes, gezellig....

Veel volk was er op dat moment niet, maar dat is misschien niet zo gek op de vrijdagochtend.

Ik kon in ieder geval lekker mijn gang gaan en een aardig plekje zoeken...

Dat vond ik in een boekenkast met A-boeken, tegenover een speelplekje met een soort hut met trappetje...

Het elfje van de vorige keer ging natuurlijk over mensen, groot en klein en maakt niet uit welke huidskleur, mensen van over de hele wereld dus eigenlijk. En dat 11je van al deze mensen houdt! Van iedereen dus... 

Hoe toepasselijk is dan een boekje met de titel "Zoveel als de wereld hou ik van jou" ?

....Precies! Ik legde de steen vlak voor dat boekje neer....

En toen was het afwachten...èn tijd voor thee!!

Tja, dat viel dan weer een beetje tegen in deze mooie bibliotheek. Je kon alleen thee krijgen bij een automaat...in een kartonnen bekertje. Ach, ik heb er van genoten hoor, met een tijdschriftje vlakbij het "Jacklab" :-)

Waarna het tijd was om dit mooie gebouw te verlaten...

En nog even assen te bekijken. In het Drents museum bleek een aardige tentoonstelling te zijn over een groep Russische kunstenaars uit de tijd rond 1900, de Peredvizhniki. Met landschappen en Russische menselijke taferelen uit die tijd. Interessant gezien mij Russisch/Poolse afkomst!

Maar dan....

Er kwam niet direct een mailtje van een eerlijk vindertje. Tja, het gebeurt wel eens dat ik niets hoor, dus het had weer eens zo kunnen zijn natuurlijk, wat ik eigenlijk stiekem heel erg jammer had gevonden, want het is maar 1x per jaar de 11e van de 11e!!

Maar, op een moment dat ik het niet meer verwachtte kwam hij binnen in mijn mail! 

De reactie op mijn steen, gevonden door de 5-jarige Luna Pineda Chisa... Wat een prachtige naam!

Hallo Jacqueline, Luna Pineda Chisa heeft de tiende steen gevonden en ze is heel gelukkig ermee.

Het is namelijk een steen mozaïek. wat mooi gemaakt maar ook een prachtig idee van de steen maar ook het gebaar! Ze zou zelf heel graag een keer live willen zien hoe je die steentjes maakt.

Luna is vijf en heel creatief, en houdt erg van mozaïek. Ze woont hier in Assen en als het kan zou ze graag een keer willen komen kijken als je bezig gaat met de kunst.

Ze heeft het steentje onder haar slaapkussen en overal mee naar toegenomen. Ook verteld op school!

Liefs vanmoeder LUna en Luna zelf!!!!

Ik heb nog wat verder gevraagd, en ze heet Luna omdat ze op maandag geboren is. Haar vader spreekt Spaans, (is Spaans ook misschien denk ik zo gezien de naam?), en ze heeft de steen samen met haar vader gevonden. Het kaartje dat aan de steen hing is, zo begreep ik, een poosje zoek geweest. Veenendaal bleek toch wel wat ver om live een keer te komen kijken... Maar ach, wie weet hè? ;-) Ik zou best een keer een (of meer!) van mijn stenenvindertjes willen ontmoeten!! 

We hebben de blog samen bekeken en Luna heeft allerlei inspiratie!!!  Bedankt!!!

Luna en haar ouder ook hèèl erg bedankt voor het mailtje! Thanx!!!

En veel geluk met de steen.....hij is in goede handen bij Luna! :-)

1

1je nr10 gaat over 'Mensen' en de 9e dropping was wederom een succes!

DONDERDAG 10 NOVEMBER 2016

Op 11 oktober had ik een 'thuiswedstrijd' door de 9e steen van dit project te droppen in de bibliotheek in Veenendaal, die gezeteld is in de zogenaamde "Cultuurfabriek". Ondanks dat ik het daar goed ken, viel het mij tegen een leuk en mooi geschikt plekje te vinden. Maar, uiteindelijk is dit wel gelukt, en 4 dagen later kreeg ik een mailtje van de vindster... Meer over deze dropping hieronder.

Eerst even iets over de nieuwe dropping, die morgen gaat plaatsvinden in bibliotheek De Nieuwe Kolk in Assen. Een flinke treinreis dus dit keer, dat compenseert een beetje de afstand van de vorige keer :-)

11je ontdekt dit keer iets wat heel veel voorkomt op onze planeet aarde, namelijk....mensen! En ze ziet ze graag...!

Mensen

Vele kleuren

Groot en klein

11je houdt van jullie

allemaal!

De steen is er weer helemaal klaar voor, en ik ook...bijna ;-).

Ik hoop op weer een leuke reactie van een blij kind...duimduimduim.

Hoe ging dat de vorige keer?

Op de fiets vertrok ik, met de mozaïek-steen waar een huisje op stond in mijn tas, naar mijn eigen vertrouwde bibliotheek op het Kees Stipplein. Op de plek waar ooit de Hollandia Wolfabriek stond, staat nu de Cultuurfabriek, van wol naar cultuur dus. Een plek waar bibliotheek, kunstuitleen, museum en historische vereniging samengaan. De gevel heeft een breimotiefje...:-)

De jeugdafdeling zit op de eerste verdieping, te bereiken met de roltrappen.

Via de glazen voorpui kijk je over het plein uit... Een groene stellage met trappetjes, voorzien van allerlei prentenboeken, domineert de ruimte.

Een mooie plek voor een mozaïeksteen die bij plaatjes voor een prentenboek hoort, zou je denken. Maar ik vond het er te rommelig, en vond ook niet echt een leuk boekje om het naast te leggen.

Dus dan maar verder rondneuzen op de afdeling. Druk was het er niet zo op de dinsdagochtend.

Een enkel peutertje met mama liep rond, of werd voorgelezen bij de tafel. En iemand van de bibliotheek zelf liep er ook nog rond. Die moest ik natuurlijk een beetje ontwijken...

Rondstruinend tussen de B-boeken voor 9 tot 12 jaar zag ik het opeens staan! Boekjes met de titel "Het kleine huis" :-). Deel 5 en deel 9! Toepasselijker kan toch niet als je een klein huisje op je 9e steen hebt staan?!

Dus daar moest het gaan gebeuren. Ik pakte de steen uit mijn tas en...o jee, kwam er net een mevrouw om de hoek gelopen, recht naar mij toe! En weer voorbij, dat wel, maar ze bleef in het gangetje waar ik stond hangen. En tja, ik wilde natuurlijk foto's maken van die steen. Dat zou te veel opvallen dacht ik zo, dus ik bleef een beetje daar dralen. Bekeek bladerend en lezend de boekjes. Totdat de mevrouw, een moeder die iets voor haar kind zocht denk ik zo, weer verdwenen was....pfff :-)

Nou, en toen was het tijd voor thee! Want laat ik nou nog nooit thee hebben gedronken in de Cultuurfabriek! Koffie wel...

Ik ging de roltrappen weer naar beneden, met uitzicht op het gedicht van Kees Stip, en langs het kunstwerk in de muur aan de rechterkant als je beneden komt. Op de benedenverdieping met het hele hoge plafond zit namelijk het restaurant, alsmede de tijdschriften, de kunstuitleen, onze stadswinkel van de VVV, en de ingang naar het hisorisch museum. Maar ik kwam natuurlijk voor het restaurant.

De thee was goed verzorgd, met veel keuze uit theezakjes in doosjes!

Komt er prima uit in mijn vergelijkend thee-onderzoek :-))

En daarna was het wachten of er een mailtje zou komen. Die kwam niet zo snel als de keer ervoor in Amsterdam, maar hij kwam wel, en dat is wat telt natuurlijk.

De mail kwam van de 11-jarige Amber, die samen met haar zusje Linde de steen vond.

Een deel van haar mail:

hoi jacqueline,

mijn zusje Linde en ik hebben de mooie steen gevonden in de Cultuurfabriek in Veenendaal. Ik ben net vorige week 11 jaar geworden en mijn zusje is 8 jaar. we wonen in Veenendaal. Ik ben heel blij met de steen want ik spaar stenen. Vorig jaar heb ik mijn spreekbeurt over edelstenen gedaan. Heel erg bedankt voor de mooie steen, ik ga hem bij mijn verzameling bewaren.

De moeder van Amber en Linde reageerde ook nog enthousiast in de ps. Leuk!

Bij navraag waar en wanneer ze de steen gevonden hadden en hoe ze dat vonden kreeg ik het volgende antwoord:

"Wij hebben hem dinsdagavond bij de computers gevonden. Ik dacht dat iemand de steen verloren had, maar toen ik op het kaartje keek snapte ik dat ik hem mocht hebben. dat vind ik erg leuk. Echt een verassing was dat. Ik ben er heel blij mee.

Groetjes van Amber"

Oftwel, de steen had zich weer eens verplaatst! Hij was niet bij de boekjes van 'Het kleine huis' gevonden! Vreemd hoor...

Maar...heel erg bedankt voor de mail Amber!!!

Ik vraag mij wel eens af hè, wat zou er nou gebeuren als zo'n steen gevonden wordt door een volwassene die bijvoorbeeld boeken zoekt voor zijn of haar kind...

Die mag hem in principe dus niet meenemen volgens het kaartje. Maar die heeft misschien wel kinderen die dit heel leuk zouden vinden! Dilemma lijkt mij. Wat zou jij doen? :-)

Misschien is zoiets wel in Almere en Hengelo gebeurd, de twee steden waar ik geen reactie heb gekregen van een 'eerlijke vinder'?

In december de laatste 11je-dropping!

En dan maar hopen dat ik daarna een uitgever kan vinden die hiervan een prentenboek wil maken, waar heel veel in te kijken en te ontdekken valt....

Tot de volgende keer!

Het 9e 11je is klaar! En de beste dropping ooit op 11 september in Amsterdam!

DINSDAG 11 OKTOBER 2016

Het 9e 11je heet 'Huis'. En de dropping is voor mij heel dicht bij huis dit keer, dus vandaar dat ik eens het blog schrijf op de ochtend van de droppingdag, oftewel op de 11e van de maand!

Hier het 11je-mozaïek, en daaronder de bijpassende mozaïek-steen, die ik vandaag neer ga leggen voor een eerlijke vinder of vindster op de jeugdafdeling van de bibliotheek in de Cultuurfabriek in Veenendaal. Alleen bestemd voor een kind hè...

Huis
met tuin
ramen, deuren, dak
11je weet...daar wonen
mensen!!!

Ik hoop weer op een leuke reactie!
Heel leuk was de reactie van Amy van 8 jaar, in de bibliotheek van Amsterdam. Echt de snelste reactie die ik ooit gekregen heb! Want ik was nog in het gebouw zelf...:-)

Over de dropping van de 8e steen die dag...
Het was een zondag, maar in Amsterdam is daar niets van te merken eigenlijk. Alles is gewoon open en misschien zijn er zelfs nog meer activiteiten?
De bibliotheek ligt bijna vlak naast het station, en het gebouw telt 7 etages! Met de begane grond en de 'kelder' er bij dus eigenlijk 9 verdiepingen. Ik heb werkelijk geen idee hoe je daar nog een boek kunt vinden, maar het was er behoorlijk druk zo op de zondagochtend.
De jeugdafdeling zit op de onderste verdieping, in de 'kelder', maar het ziet er helemaal niet uit als een kelder hoor, het is heel open.Vanaf de begane grond kijk je zo naar beneden:

Ze hebben er grappige ronde boekenkasten, waar je als het ware 'in kunt lopen', en ook lekkere zitkussens en -stoelen. Niet gek dat er veel kinderen waren dus, het is een leuke verblijfplaats!

Ik zou het ook wel weten als ik nog kind was :-).

Allereerst ging ik daar even het Muizenhuis bekijken, dat daar in een grote vitrine staat.

De basis van de prentenboeken van Karina Schaapman...

Alleen al daar zou je uren naar kunnen kijken! Geweldig leuk gemaakt, wat een details. Daar hou ik wel van...van details.
Tja, en toen op zoek naar een leuke droppingplek. In het zicht, maar toch een beetje rustig, want ik wil niet direct gezien worden als ik de steen neerleg, en ook nog foto's wil maken.
Afijn, ik liep wat rond, en mijn oog viel op de ronde kast waar "jeugd dromen" op stond...

Daar zag ik in de kast een mooi toepasselijk boek liggen... "de Tijdsteen"

Een mysterieuze rode steen die de tijd kan versnellen en vertragen.
Nou, daar vond ik mijn steen wel mooi bijpassen. Dus dropte ik hem er bovenop!

Toevallig stond er ook nog een boek naast dat "Sprookjes van de planeet aarde" heette, en waar ook een vogel op te zien was... Toevallig, want 11je ontdekt immers ook de aarde in mijn verhaal.

Nou ja...daar lag hij dan, in de kast.

Toen maar weer wachten...en natuurkijk de thee uitproberen:-).

Eerst bekeek ik alle verdiepingen van de bibliotheek. Daar was ik wel even mee bezig!

Wat een hoop boeken zeg!

Op de 7e etage echter waren geen boeken. Daar bleek de ingang naar het theater, en daar zetelde ook restaurant La Place. Oftewel, toen was het tijd voor thee.

Deze werd hier geserveerd in een groot waterglas, wat wel een beetje heet voor je vingers is.

Maar het uitzicht over Amsterdam was er fantastisch!!! Een aanrader om eens te gaan kijken:-).

Er was ook wifi, dat was wel handig, want zo kon ik even mijn mail bekijken op mijn tablet dat ik meestal wel bij mij heb op dit soort dagen.

En wat schetst mijn verbazing, er komt even later een mail binnen van ene Geoffrey, getiteld "Vogel kunst werk" ! Mijn steen was al gevonden!!! En ik kreeg dus een mailtje terwijl ik nog in het gebouw was!

Geoffrey is de vader van Amy. Zij heeft de steen gevonden.

Zij schreef, met heel veel leuke emoticons:-) het volgende: 

Dank je   wel voor de mooie  steen amy🤗😄 Ik ga hem goed bewaren de steen. Ik ga hem een mooie plek geven in de zon want dan geeft hij hele mooie kleuren. Dank je wel voor de vogel in de steen. Ik woon in amsterdam.
🤓🙃🍵🐦🐥🐤🐣

(Amy. Bijna 8 jaar)

Mijn dag kon niet meer kapot:-).

Dankjewel Amy!

Daarna ben ik uiteraard nog even Amsterdam in geweest.
Met de tram naar het Tropen museum, even op een bankje gezeten in het daarnaast gelegen Oosterpark, met heerlijke salsamuziek op de achtergrond, want er waren daar wat dansactiviteiten.
Teruggelopen via Artis, het Rembrandtplein, waar een kunstmarktje stond, en het Rokin waar ik deze tekst op een gevel tegen kwam: "de blaeuwe Arent"
Weliswaar is mijn vogel op het mozaïek geen arend maar een scharrelaar, maar blauw is hij wel!!

En eind van de middag was het tijd om weer met de trein naar huis te gaan...

Byebye Amsterdam....love you:-)

Over de 8e steen, en de vorige dropping in Rozet, Arnhem...

ZATERDAG 10 SEPTEMBER 2016

Op 10 augustus dropte ik de steen "Bloem" in bibliotheek Rozet in Arnhem. Twee dagen later zat er een mailtje in mijn mailbox...van Helena en Neeltje! Lees er iets verder hieronder meer over...

Morgen ga ik de 8e steen alweer droppen in de grootste bibliotheek van Nederland!

Deze staat in Amsterdam, vlakbij het station, en schijnt een oppervlakte van 28.000 vierkante meter te hebben! En, voordeel, elke dag open van 10 tot 22 uur, òòk op zondag dus! :-)

De jeugdafdeling zit meen ik in de kelder van het gebouw, en in een vitrine staat daar ook het echte "Muizenhuis", van de prentenboeken van Karina Schaapman. 

Mijn nieuwe pagina en de bijpassende droppingsteen van 11je heet dit keer "Vogel"

Het elfje gaat zo.....

Vogel

vliegt glijdend

door de lucht

11je vliegt vrolijk fladderend 

mee

Het is een blauwe vogel geworden op een blauwe achtergrond, misschien raar, maar deze vogel kwam op mijn pad met en mooie Bijbelse tekst er bij: 

"Ask, and it shall be given you; 

Knock, and it shall be opened unto you"

Bibliotheek Amsterdam:

Hoe verging het mij de vorige keer in Arnhem?

Heel goed, maar het was wel een hele regenachtige dag!

Een beetje verzopen kwam ik bij het mooie gebouw van Rozet aan...ergens 's ochtends.

Voor mij was het niet nieuw om daar te zijn. Want ik was in december 2013 aanwezig bij de officiële opening van Rozet door prinses Beatrix, en de maand daarvoor al dropte ik in het gebouw twee mozaïek-tweelingstenen. Met succes overigens. Zie ook het blog hierover bij TWIN Project 12.

Het was dus een vertrouwde omgeving zal ik maar zeggen....

Bij binnenkomst liep ik regelrecht omhoog naar de bibliotheek die hier op de 1e èn 2e verdieping zetelt.

Tussen die twee verdiepingen zit trouwens een glijbaan die uiteraard begint op de jeugdafdeling..

Het was best druk, dus ik heb lange tijd rondgekeken voor ik een plekje vond dat ik goed geschikt vond.

Er zijn daar twee hele leuke ronde 'zitnisjes', een kleine en een grote, heerlijk zacht...

Daar werd later goed gebruik van gemaakt!

Ik bekeek wat boeken, waaronder Het Muizenhuis! 

Een van de boeken vroeg mij al snel in het begin hoe mijn treinreis was geweest:

En een ander boek ging over knuffelen....:-), er stond ook zzzzzzz op de voorkant, net als bij 11je nr3!

Ik kwam ook dit boek tegen, een "Geheim Toverboek":

Hmmm, vond ik geen goed idee, om mijn steen vlak naast dit boek te leggen. Een 'heel groot verdwijnboek'!! En ook nog 'one direction', dus alles wat daarin verdwijnt keert mooi niet terug!
Stel je voor dat mijn mozaïeksteen in dit boek zou verdwijnen!

Nee, ik zocht een ander plekje uit. Bij de prentenboeken....
Ik zag er eentje staan die 'Verrassing' heette. En daar legde ik hem naast.
Vond ik een mooie plek, want zo'n steen is toch een beetje een verrassing voor iemand nietwaar?

Nou, en toen maar weer afwachten hè...

Maar eerst nog wat in het gebouw blijven hangen met een kopje thee. En kijken hoe de thee in deze bibliotheek is. Nu was er een dilemma, want je kon thee drinken boven bij de tijdschriften, met een bekertje uit een automaat. Maar het kon ook beneden, in het restaurant! Jawel, Rozet heeft een heus restaurant! Ik bedacht, als theeleut zijnde, dat ik beide mogelijkheden maar even moest uitproberen.

Kijken wat de beste zou zijn...:-)

De thee uit de automaat dronk ik met het tijdschrift 'Buitenleven' er bij, waar ik uiteraard bloemen in tegen kwam, èn iets over thee...:-)

Maarrrrr.....thee in het restaurant was vele malen beter en lekkerder! En dat voor maar  50 cent meer!

Dus jullie weten wat ik hier aanraad! Ik genoot hier van een grote kop "Ginger tea man" :-)

Met de paraplu op nog door de stad gelopen daarna. Op de terugweg nog even langs de steen gegaan...hij lag er nog.

En twee dagen later, op 13 augustus kwam er een mailtje, van twee eerlijke vindertjes!

Beste Jacqueline,

Wij hebben de steen gevonden met de bloemen. We vinden hem heel erg mooi. Daarom hebben we hem meegenomen. Waarom wil je dat kinderen de stenen vinden? Hoe lang maak je al mozaïeken?

Groeten Helena (10 jaar) en Neeltje (9 jaar)

Ze wonen in Arnhem.
Ik heb hun vragen uiteraard beantwoord! Heel leuk dat ze die stelden.
Ik vroeg hun vervolgens wanneer ze de steen hadden gevonden en hoe ze dat vonden...

...
We waren gisteren in de bieb boeken aan het zoeken, en ineens zag ik de steen liggen.
Ik ging naar Neeltje toe en liet de steen zien daarna lazen we samen het briefje dat er aanhing.
Neeltje zij dat ze hem wel wilde hebben dus namen we hem mee naar huis.
Nu ligt hij op een schapje in mijn kamer tussen allemaal andere mooie stenen.
We vinden het een heel leuk idee, stenen en elfjes. Ik heb zelf ook wel eens een elfje gemaakt op school.

En ik vind het leuk dat Helena en Neeltje mijn steen hebben gevonden!
Fijn dat hij nu bij andere mooie stenen ligt.... Dankjewel!!!

7e steen klaar voor dropping, èn het verslag van een succesvolle dropping van steen 'Berg' in de Boekenberg van Spijkenisse!

WOENSDAG 10 AUGUSTUS 2016

Wat een bijzondere bibliotheek was dat, waar ik vorige maand op 11 juli de mozaïeksteen "Berg" dropte! Heerlijke bieb om te vertoeven, èn....ik kreeg gelijk die avond al een berichtje dat hij gevonden was! Hieronder meer daarover...

Morgen is het weer de 11e van de maand. De 7e pagina van "11je" is klaar en heet 'Bloem', zo ook de bijpassende steen die ik weer zal gaan droppen voor een kind. Dit keer in een gebouw waar ik al eens eerder twee Tweeling-stenen dropte, beide met succes destijds! Het gebouw heet, ook dit keer heel toepasselijk, 'Rozet', staat in Arnhem, en de bibliotheek huist daar op de 1e en 2e verdieping.
Wie wordt de eerlijke vinder of vindster? :-)
Volgende keer uiteraard weer een verslag van deze dropping, maar eerst hieronder nog hoe het mij verging op 11 juli in Spijkenisse...

Het elfje bij 'Bloem'....

Bloem
Zachte blaadjes
met mooie kleuren
11je ruikt en fluistert
...hmmm









Het verslag...
Maandag 11 juli ging ik naar Spijkenisse, met de trein en vanaf Schiedam de metro. Ooit, in een ver verleden was ik ook in Spijkenisse, waar ik toen exposeerde met mijn eindexamencollectie van de Kunstacademie. Zou die galerie nog bestaan, vroeg ik mij nu af...?
Maar eerst bij aankomst op weg naar bibliotheek de 'Boekenberg' in het centrum.
Nou, welke kant ik op moest was niet zo moeilijk hier: "Follow the red brick road"

Ook kwam ik gelijk al wat mooi mozaïekwerk tegen!!! :-)

Maar daar was ik natuurlijk niet voor gekomen. De route liep deels door een parkje met veel krijsende meeuwen, waarvan er eentje vanaf de lantaarnpaal zomaar een 'flatsj' liet vallen op mijn hand en tas! Nou ja zeg!....'Misschien brengt het geluk' dacht ik toen nog...:-)

Al snel was ik bij het bijzondere glazen gebouw dat Boekenberg heet.

En ging ik, na wat fotootjes genomen te hebben, naar binnen...

Heerlijk warm daarbinnen hoor! Kwa temperatuur en kwa uitstraling!

Houten dakspanten die overal overduidelijk aanwezig zijn, en het glas werkt natuurlijk een beetje als een kas. Ze zullen er wel een goede klimaatbeheersing hebben, maar al lopende naar de top van de berg liep de temperatuur toch ook wel ietsje op! Maar niet hinderlijk...

Op de tweede verdieping kwam ik al de jeugdafdeling tegen, waar ik dus maar gelijk een rondje liep. Ondertussen natuurlijk uitkijkend naar een mogelijk geschikt droppingplekje. Ik stond al vrij snel stil voor een kast, keek omhoog en zag daar het kastnummer 2111....! Om mij heen kijkend zag ik dat alle kasten daar genummerd waren. En ook op de andere verdiepingen was dat zo. Ik stond daar eigenlijk voor kast 111 van de 2e verdieping begreep ik. Goh, een mooie kast om eventueel in te droppen, zo dacht ik, maar ging toch nog even verder, want ik wilde eerst het hele gebouw zien.

Het hele gebouw telt welgeteld 5 verdiepingen en een begane grond, hoe hoger je komt, hoe kleiner het oppervlak natuurlijk in zo'n piramidevorm.

Wie nieuwsgierig is kan een virtuele rondleiding doen op de site van de Boekenberg:

http://www.deboekenberg.nl/home.html 

via Google maps kun je daar door de hele bibliotheek lopen!

Terug van mijn eigen fysieke rondtour, ging ik daadwerkelijk kijken waar ik op die 2e verdieping mijn steen zou neerleggen. Werd het kast 2111, of was er nog iets mooiers?

Er waren wel leuke plekjes met grappige krukjes...

....of een soort van leuke 'vensterbanken' !

Maar uiteindelijk bleef ik toch naar kastje 2111 trekken....Dus daar is het gebeurd...:-)

Vlak voor het boek "Sleutelhart", van Mischa van Broekhoven. "Over een mysterie, ergens in geloven en een stiekeme dief." .....

Die stiekeme dief, eh pardon, de eerlijke vind(s)ter zou die dag al vrij snel voorbij komen, maar daar had ik op dat moment geen weet van. Ik toog naar de koffie/thee/lunch-corner op de 1e verdieping, Café Zinnig heette het. Ik lees net dat deze gelegenheid pas afgelopen maand mei is geopend! Mooi voor mij, want ze hadden er heerlijke thee! En ik zat er met een fraai uitzicht naar zowel buiten als de bibliotheekboeken, en ook nog vlàk onder de droppingplek! ;-)

Ik genoot van mijn kopje "Lemon Love"...

Verliet daarna het pand om nog even in Spijkenisse rond te kijken, waar ik daadwerkelijk de galerie van destijds nog ontdekte. " 't Oude Raadhuys" heette het toen.....en nu nog steeds;-)

Maar ik zag nu pas dat het gebouw daadwerkelijk een oud gemeentehuis is uit 1886!

Die avond kwam het berichtje in de mail: 

Hallo Jacqueline,

Vanmiddag fietste ik met mijn lieve vakantie pleegkind (10 jaar, Leontina) naar de bieb. Dat is de Boekenberg in Spijkenisse.

En nadat zij daar een tas vol boeken had gepakt, en ze rustig doorgebladerd had en zo tot een goede keuze kwam, zette ik de overgebleven boeken samen met haar weer terug.

En ja! Daar vonden we een mozaïk-steen. Een grote verrassing!

En we vinden het een mooie steen.

Ze neemt de steen weer mee naar huis, vanaf eind juli zal de steen in een groot huis met pleegkinderen wonen in Amersfoort.

Met vriendelijke groet,

Mariska Scherbeijn en Leontina,

Uit Spijkenisse.

PS en dank U wel.

Dankjewel Leontina en Mariska, voor jullie mailtje!

Naar ik ook begrepen heb uit de kleine mailwisseling die nog volgde, staat het gezinshuis waar Leontina woont op 'de berg' in Amersfoort! Heel toepasselijk dus...

Over de 6e steen en het 6e mozaïek van dit project...

ZONDAG 10 JULI 2016

Vorige maand ontdekte 11je de zee. Dit keer kijkt ze om zich heen en ook omhoog en ziet een hele hoge BERG! Er ligt een beetje sneeuw boven op de top...

Wat doe je in de bergen? Tja, wandelen hè?! Dus trekt 11je dit keer haar wandelschoenen aan, doet haar rugzakje om met wat eten en water er in voor onderweg, doet haar lange haren in twee paardestaarten, ...en gaat op weg :-)

Berg

steile rotsen
bossen en kronkelwegen
11je denkt aan...wandelen!
Omhoog!!!

Op de mozaïeksteen 'Berg' , die hier bij hoort en die ik morgen ga droppen, is ook een berg te zien als je goed kijkt...met een knijper er in! ;-)

Morgen, maandag 11 juli 2016, ga ik hem droppen op de jeugdafdeling van bibliotheek de 'Boekenberg', en die bevindt zich in Spijkenisse!

Het is een bijzonder piramidevormig gebouw, geopend in oktober 2012.

Het geheel schijnt op een glazen stolp te lijken! Het gebouw, dat 26 meter hoog is, bestaat namelijk uit houten spanten en glas waardoor de boeken al van buitenaf zichtbaar zijn.

Nou, ik ben benieuwd!!!

Vandaag liep ik trouwens een flinke wandeling op en rond de Amerongse berg. En wat kwam ik grappig genoeg onderweg tegen, hangend aan een boomstam? Een tekening op A4-formaat, in een doorzichtig multomaphoesje. Een tekening van een....berg! Op de grond lag een stapeltje leeg papier, dus ik denk dat het een onderdeel van een speurtocht was..... 

Toch een soort van mooie voorbode... ;-)

Volgende keer weer een verslag van de dropping....dat zal in deze vakantieperiode wel augustus worden denk ik. Het mozaïek voor augustus is al in de maak! Tipje van de sluier....hij heet 'Bloem'...

Verslag van de dropping van de 5e steen in de bibliotheek van Zutphen!

ZONDAG 19 JUNI 2016

Op 10 juni beloofde ik een mooi verslag van het droppen in de Broederenkerk in Zutphen, waar de openbare bibliotheek in zetelt. 

Met hopelijk een positief bericht van iemand die de steen gevonden zou hebben... 

Nou, ik kan in ieder geval alvast zeggen dat dàt gelukt is! De 10-jarige Yara schreef mij afgelopen dinsdag dat ze de steen gevonden had op 11 juni!

Maar hoe verliep de dag?

Ik verliet iets na negenen mijn huis, om naar station Veenendaal-de Klomp te fietsen. Het motregende een beetje, dus ik kwam ietwat verzopen, maar ook wel weer lekker verfrist aan op het station.

Daar nam ik de trein richting Arnhem, waar ik moest overstappen om in Zutphen te komen.

De treinreis verliep soepel, de regen verdween, en ik kwam tegen half 11 aan in een nog rustig Zutphen. Aangezien de bibliotheek pas om 11 uur open zou gaan, ging ik maar eerst aan de gratis koffie met gebak bij een voor iedereen bekende winkel, het zat inbegrepen bij het treinkaartje, vandaar...;-) Om 11 uur was het zover, ik liep naar de Broederenkerk om mozaïeksteen "Zee" te gaan droppen voor een kind... Zo apart, een bibliotheek in een kerk!

Ik vind daar dan zo'n heerlijke sfeer hangen. Dat hangt in een grote boekenwinkel ook vind ik, maar zo'n kerk versterkt dat nog of zo.

Op de muur een oude spreuk...

"Hebban olla uogala nestas hagunnan hinase hic enda thu u at unbidan uue nu"

Een zin uit het Oudnederlands uit de 11e eeuw....

Het betekent: "Alle vogels zijn nesten begonnen, behalve jij en ik, waar wachten wij nu op?"

(Overgenomen uit het boekenplog van R Snijders:  http://rsnijders.info/vakblog/2015/02/09/boekenplog-bibliotheek-zutphen-de-broederenkerk/)

Overal hangen dan ook vogels in de kerk... Toevallig voor mij, want mijn vorige project ging over vogels...(Project BIRDS nr 5)

Hier begint tevens de jeugdafdeling van de bibliotheek, helemaal achterin dus...

En wat kwam ik daar achter in de kerk al gelijk tegen??

Twee boekjes naast elkaar waarin zowel sterren als de zon genoemd werden!

"Kippetjes tussen de sterren" en "Wie heeft de zon gepikt?"

 'Ster' en 'Zon' waren twee van de voorgaande stenen! Apart...

Ik sloeg een boek open dat een stukje daarnaast weer lag, en kwam al bladerend uit bij........ "Naar de zee" ! Tja, en dan denk ik meteen, 'bijgelovig' als ik ben haha, 'dit moet wel de goede plek zijn!' :-)

Je moet je een beetje laten leiden nietwaar? ;-)

Dus de steen daar neergelegd....

Nou, daar ligt hij toch mooi?....Of toch niet helemaal....? 

(Lees vooral door!)

En toen was het tijd voor mijn traditionele kopje thee in de bibliotheek!

Hmm, deze moest uit een automaat komen... Kartonnen bekertje, wel keuze uit theezakjes...

Er stond 50 ct bij het inwerpgleufje, dus dat gooide ik er in. Om vervolgens er meteen onderaan weer uit te komen! ....Toch maar proberen dat knopje voor heet water, en ja hoor hij deed het gewoon! Gratis thee dus in bibliotheek Zutphen! :-)

Ik zocht een mooi plekje met uitzicht over de jeugdafdeling uit, en trok een boek uit de kast om wat in te bladeren en te lezen...

Het eerste wat ik tegen kwam was dit in de inhoudsopgave: "Afwachten en thee drinken" !!

Haha, nou, dat deed ik dan maar....

Het was dan ook een zeer magisch boek dat ik daar zomaar uit kast had getrokken!

"Magie voor elke gelegenheid"!!

Ik kwam in dit boek ook nog een bijzonder en toepasselijk stukje tegen: "Verbinding met stenen" !

Afijn, ik maakte nog wat mooie foto's van het interieur van de kerk en vertrok daarna voor een stadwandeling....

Maar eerst ging ik even naar het haventje van Zutphen, aan de IJssel, en heel dicht bij het centrum....

Een favoriete plek van mij. Je kunt er zo leuk onderlangs wandelen....

Alleen, dat laatste ging op deze dag niet door....kijk maar, het water stond veel te hoog!!

De stadswandeling bracht mij op plekjes waar ik nog niet van wist...

Zoals de 'Armenhage' en muurhuizen! Muurhuizen kende ik alleen van Amersfoort...

Ook bijzondere vogels kwam ik weer tegen! 

En bij vogels horen natuurlijk veren...;-)

Of zijn die veren nou tekens van "engelen"?? Tja, wie magische boeken leest....

Engelen waren er trouwens ook op mijn pad! :-)

Namelijk "de kleine engel" en "den blaeuwen engell".....

Maar de dropping had nog een kleine wending...

De stadswandeling kwam namelijk, hoe kan het ook anders, langs de Broederenkerk.

En ik dacht, nieuwsgierig als ik ben, "even kijken of hij er nog ligt...." :-)

Nou, hij lag er nog hoor. Niemand die hem zag liggen blijkbaar...en het was er toch druk zat zo op de zaterdag. 

Ik bleef een poosje in de buurt, al bladerend in wat boeken. Er kwamen geregeld kinderen voorbij! Op een gegeven moment bleef er een meisje staan, echt direct voor de steen! Ze keek in een boek dat daar lag. En toen viel haar oog op de steen...! Ze raakte het kaartje even aan, dat met de algemene tekst naar boven lag......en liep weer weg....:-( Hmm, wat moest ik daar nou van denken?

Ik besloot dat het misschien handiger was als de andere kant van het kaartje, met de hele tekst dus, zichtbaar zou zijn. Dus heb ik toen de steen iets verplaatst, en het kaartje omgedraaid....

En toen maar hopen hè....dat hij gevonden zou worden!

En dat gebeurde dus diezelfde middag nog! Maar dat wist ik pas een paar dagen later, toen onverwacht het mailtje van Yara Dashorst verscheen op mijn tablet! Ook op Google+ heeft ze een reactie achter gelaten.

Rond 15 uur was ze met haar moeder in de bibliotheek en zag de steen liggen.

Ze las het kaartje, maar twijfelde eerst of ze de steen mee mocht nemen. Waarop haar moeder zei dat dat juist de bedoeling was! Gelukkig maar...!

Yara was 7 juni jarig, net als mijn eigen zoon!, en ze ziet de steen dan ook een beetje als een verjaardagskadootje! Heel leuk vind ik dat...

Dankjewel Yara, voor je beide berichtjes.

De laatste foto die ik op 11 juni nam in Zutphen was van een deur, waar achter het glas een handje van Fatima hing...

Ik heb iets met die handjes....kwam ze voor het eerst tegen in Turkije.

Ik heb ze ook in mijn onlangs gemaakte zelfportret gebruikt, dat straks in de Kunstagenda 2017 van Wageningen komt te staan.

Ze schijnen geluk te brengen! ;-)

Het 5e '11je' klaar! ...plus een verslagje van droppen in Hengelo

VRIJDAG 10 JUNI 2016

Vorige maand op 11 mei, reisde ik per trein af naar Hengelo, met in mijn tas de steen "Ster"....

Morgen op 11 juni zit de "Zee" in mijn tas en ga ik op reis naar Zutphen!

Steen en plaats beginnen allebei met een Z,  maar 11je slaapt niet dit keer zoals op het mozaïek "Maan"...zzzzz.
Nee, 11je staat dit keer op een zonnig strand en kijkt over een zee vol met vissen naar de horizon...

Zee
vol vissen...
Over het water
kijkt 11je naar de
horizon











Uiteraard ga ik weer de bijbehorende mozaïek-steen droppen op de jeugdafdeling van een bibliotheek. De bibliotheek van Zutphen is niet heel groot, maar wel heel bijzonder, want hij zit in een kerk! Sinds 1983 al, .....de Broederenkerk.

Volgende keer hoop ik een mooi verslag hier te schrijven van het droppen in deze kerk, met plaatjes van het interieur.
Hopelijk ook met een positief bericht er in verwerkt van een vinder of vindster die zich gemeld heeft.


Helaas heeft die in Hengelo verstek laten gaan...Jammer.

Waar o waar zou hij nu zijn????

Hij zal toch wel echt gevonden zijn?
Hij lag er zo mooi.....op een zacht roze kussen... :

Naast de net nieuwe boeken...
Ik kan mij toch niet voorstellen dat hij daar niet gevonden is, of weggehaald door de bibliotheekmedewerkers??? Neeeee toch?!
Je gaat je van alles afvragen. Elke keer weer, als niemand zich gemeld heeft...

Verder heb ik daar heerlijk weer een kopje thee gedronken....

In een gezellige entourage...

Die nòg gezelliger werd toen ik mijn lieve Duitse nichtje met haar man en haar andere nichtje daar ontmoette... Niet toevallig hoor, we hadden dat zo afgesproken, want we hadden elkaar al zèèr lange tijd niet gezien!
Mooie bijkomstigheid toch bij het droppen...? :-)

Over de 4e Mozaïek-steen en een verslag nog van de dropping vorige maand in Almere...

DINSDAG 10 MEI 2016

Morgen is het weer de 11e van de maand. Tijd dus om de volgende mozaïeksteen van Project "11je" neer te leggen voor een kind, in een bibliotheek in Nederland.

Je ziet hem hier...een ster, een vallende zelfs! Dus doe snel een wens! :-)

De plaats waar ik heen ga is Hengelo. De bibliotheek in het centrum was in 2011 "de beste bibliotheek van Nederland"...niet de mooiste, bij dat lijstje staat hij niet. Nu dacht ik een tijdje terug gevonden te hebben dat deze bibliotheek ook een keer geroemd was om zijn goede jeugdafdeling, Maar vandaag kan ik dat ineens niet meer vinden op internet, dus of dat nou echt waar is kan ik niet met zekerheid zeggen.

Evengoed ga ik er morgen heen met de sterresteen. En ik hoop dat het kind dat het vindt er veel plezier aan beleeft, zowel aan het vinden, als aan het mogen houden... Wie o wie zal het zijn?

Ik wens.... dat jij of een van je ouders mij een mailtje gaat sturen!

Het mozaïek voor de 4e pagina van het prentenboek ziet er als volgt uit:

Ster

twinkelt ver

Als hij valt

dan doet 11je een...

....WENS!

Als de vinder mij een leuke mail stuurt krijgt hij of zij hier een betere foto van toegestuurd trouwens.

Isabel, de vindster van de zonnesteen, vond dat in ieder geval heel leuk. 

Maar hoe verliep de vorige dropping eigenlijk? Die was op 11 april in Almere...

En ik dropte daar de 'maan' in de echt hele mooie bibliotheek in het centrum.

Het was heel rustig in de bibliotheek, dat wel, ik kon ongestoord mijn gang gaan op de jeugdafdeling!

Maar waar moest ik hem nou droppen? Tja, ik vond dat dit keer best moeilijk, en zoals meestal had ik niemand bij mij om mee te overleggen... 

Dus liep ik eens hier rond, en dan weer eens daar. De boekenkasten zaten allemaal flink vol, er was eigenlijk geen plaats op de planken voor mijn steen. Bij de prentenboeken voor de echte kleintjes zat een kindje met moeder, daar kon ik niet goed ongemerkt iets neerleggen. 

Ach dacht ik, de eerste dropping was bij de prentenboeken, de tweede bij de leesboeken. Misschien moest ik de derde dus maar eens bij de studieboeken neerleggen...! Eh...misschien bij de maan of zo?

Toevallig stonden de boeken over de maan en het heelal precies naast de boeken over kunst! Dat gaf voor mij de doorslag, ik vond het een mooie plek. In de boekenkast zelf viel hij niet heel erg op, dus heb ik hem op de brede richel onderaan de kast gelegd:

Wat denk je zelf? Daar moet hij toch eigenlijk wel gevonden zijn???

Helaas kan ik dat niet met zekerheid zeggen. Ook niet of de vinder er blij mee was. En ook niet waar de steen zich dan nu bevindt. Want er is dit keer geen berichtje gekomen. Het blijft dus een raadsel.

Ach weet je, dat hoort ook wel een beetje bij de maan....toch?

Die verstopt zich altijd een beetje.

En iemand, ergens, zal er toch vast wel blij mee zijn?!

Na mijn dropping dronk ik weer een kopje thee in de bibliotheek, in het Nieuwscafé dit keer.

Het wordt een traditie!

Ik had er een mooi uitzicht naar buiten, maar een keuze in thee was er niet, ik moest het doen met het 'maan'gele zakje Lipton thee dat ik er bij kreeg...

Toen ik weer naar buiten ging via de roltrappen scheen de gele M van MacDonalds (en van Maan!) mij tegemoet...

Ik bekeek nog even de supermoderne Shopping Mal van Almere, mooie architectuur, maar nam daarna toch maar de trein naar Naarden voor een beetje historie in de vesting...

Daar kwam ik een deel van een gedicht van Jana Beranova tegen op een muur:

Wat mij opviel was het begin van de zin..... "We liepen,   de bergkam had gaten in zijn tanden en het kind vleugels op zijn rug: ..."

Oftewel 'het kind' wordt genoemd, en 'vleugels op de rug' wordt genoemd.....(gedachtenlink naar de blauwe vleugels van 11je!)

De maan werd er niet in genoemd. Die had zich verstopt:-).

Bij thuiskomst zocht ik het gedicht op internet op, over vluchteling zijn...hoe actueel!

Ik citeer hem hieronder.

De maan kwam daar onverwacht toch tevoorschijn! Al is hij hier rood in plaats van geel als bij mij:-)

Dus wie weet kom ik toch ook nog eens te weten waar mijn 'maansteen' zich bevindt......wonderen gebeuren soms...

ZONDER BAGAGE

Ik heb een roofdierhart en een roofdiermond,

verorber land na land, elk moment is

het moment voor de sprong.

Ik knoop tijd  aan elkaar.

Hoe het komt?

De grens, klemvast, was een ver geheim.

Het was nacht, de maan was rood.

De hoge heuvel sleepte stenen aan

waar 't licht afdroop als

afscheidstranen. Het gevaar

verbond de wond.

We liepen.

De bergkam had

gaten in zijn tanden en het kind

vleugels op haar rug:

schooltasje, foto van de klas,

krabbel van de eerste liefde.

De mens is een bundel

verzwegen verhalen, klaar om

op te stijgen, uit te varen,

verstoppertje te spelen, alleen

tijdelijk in een haven.

Daar

zoek ik weleens tussen sleetse

koffers, reistassen en andere bagage

het schooltasje terug. De eerste

verte. Hoe ik dat doe?

Ik leg me op de grond en vouw me

op tot een pakketje. Verloren maar

vrij om te gaan als de maan

zich schurkt tegen de havenkade.

Jana Beranova

uit: 'Tussen hemel en aarde', 2002

Maandag 11 april drop ik de 'Maan'...

ZONDAG 10 APRIL 2016

Vorige maand ontdekte 11je de zon, deze maand ziet zij de maan. 

Zoals overdag de zon schijnt, schijnt 's nachts de maan. Vanuit haar bedje kan 11je naar de maan kijken, maar al snel ligt zij heerlijk te slapen, net als de meeste kinderen 's nachts...zzzz.

Maan

schijnt zacht

in de nacht

als 11je moet slapen

Zzzzz...

Natuurlijk heb ik bij dit mozaïek weer een steen gemaakt, bestemd voor een kind.

Deze derde steen heet 'Maan' en is klaar om morgen op 11 april neergelegd te gaan worden voor de eerlijke vinder. Toevallig is 11 april ook nog een maandag! 

Ik heb weer een mooie bibliotheek uitgezocht, waar de dropping van de steen gaat plaats vinden.
Hij schijnt bij de 10 mooiste bibliotheken van Nederland te horen! Het ontwerp is van architectenbureau Meyer en van Schooten.

Het is 'denieuwebibliotheek' in Almere Stad..., een modern gebouw.
In december 2010 uitgeroepen tot beste bibliotheek van Nederland door 'Bibliotheekblad'.

En het is prima te bereiken met de trein! Heel handig voor mij....:-)

Een mooi plaatje van deze bibliotheek in het schemerdonker, ...zou de maan al schijnen? ;-)

Morgen zal ik er in ieder geval gewoon overdag zijn als de zon schijnt. Het wordt mooi weer, dus ik heb er zin in! Ik ben benieuwd naar de binnenkant van deze bibliotheek, en hoe de jeugdafdeling er uit ziet. Hopelijk kan ik weer een mooi plekje vinden om de steen te droppen!

Binnenkort een verslag van de dropping, met hopelijk een berichtje van de vinder...

Heb jij deze mozaïeksteen gevonden misschien? Dan kijk ik uit naar jouw mailtje! 

Tweede steen is gevonden....!

WOENSDAG 16 MAART 2016

Afgelopen vrijdag, op 11 maart dropte ik de tweede steen van dit project in de bibliotheek van Amersfoort. En gisteravond op 15 maart kreeg ik het berichtje binnen dat iemand hem gevonden had en er heel blij mee was! Waardoor ook ik weer blij werd natuurlijk, zo werkt dat...

Laat ik eerst even iets vertellen over de dropping zelf. Zoals ik in het vorige verslag al schreef ging ik er met de bus heen, die vlak bij mijn huis stopt. Toen ik instapte brak de zon door in Veenendaal, maar toen ik om half twaalf uitstapte in Amersfoort was hij helaas versluiert. Maar ach, ik had de zon zelf bij mij...in mijn tas, nietwaar? ;-)

Vijf minuutjes lopen en ik stond voor de deur van het Eemhuis, een imposant modern gebouw!

En van binnen al net zo imposant! De metalen bollen als reliëf aan de buitenkant herhalen zich in het plafond aan de binnenkant!

Wat een mooi gebouw met veel warm, maar toch strak hout.

De jeugdafdeling bleek helemaal bovenaan de trap te zitten, aan de rechterkant. Vlak naast het barretje voor koffie thee en lekkers. Het was er best druk voor een vrijdagochtend. Hoe zou ik ongemerkt kunnen droppen? Ik keek eerst maar even rond, en ging hier en daar zitten, daar waren lekkere zacht banken voor tussen de boekenkasten...

Een meisje van een jaar of acht, negen liep blij rond en zocht boeken uit samen met haar oma. 

Later zag ik ze nog iets lekkers drinken bij de tafels bij het barretje. Zou best leuk zijn als zo'n meisje hem vindt dacht ik nog... Maar ook toen ik de steen al neergelegd had en ik nog een kopje thee dronk, zag ze de steen niet liggen toen ze er voorbij liep. Bovenop een van de boekenkasten had ik hem neergelegd in een eventjes rustig moment. Een boekenkast voor 0-8 jarigen...

Gedropt is gedropt... Ik dronk zoals gezegd een kopje thee, en zag diverse mensen langs de steen lopen zonder dat deze opviel. Vreemd is dat toch. De aandacht ligt dan toch echt bij de boeken, en ja die staan daar lager. Maar goed, uiteindelijk zal iemand hem toch wel vinden leek mij, dus toen de thee op was heb ik nog een rondje door het gebouw gemaakt en ben daarna Amersfoort ingegaan.

Ik liep naar de oude mooie Koppelpoort, dat vlakbij de bibliotheek ligt en ontdekte daar een wandelpad door een of ander plantsoen. Ik had tijd zat, dus ik volgde het pad. Het bleek over een oude vestingwal te lopen, en liep bijna helemaal rondom het oude centrum van Amersfoort. De zon brak nu ook hier door, waardoor alles kleurrijker en vriendelijker werd...en warmer! Maar waar liep ik nu eigenlijk vroeg ik mij opeens ergens af. Ik zag een bord staan met informatie over het plantsoen en de route en keek er op. Tot mijn verbazing stond er: "Plantsoen vol zonneschijn"! 

Echt een dag in het teken van de zon!!! Bijzonder...

Het was in ieder geval een mooie dag. En daarna is het altijd maar weer afwachten of er een reactie komt. En die kwam vier dagen later, van de 8-jarige Isabel uit Amersfoort!

Zij had de steen vrijdagmiddag rond vijf uur gevonden tussen de boeken, vond hem prachtig en was er heel blij mee! Ook schrijft Isabel graag gedichten. Ze heeft er speciaal hiervoor gelijk eentje gemaakt, over de zon natuurlijk, en ik mag hem hier opschrijven van haar...

Zon

de zon schijnt vrolijk aan de lucht,

terwijl de wind zachtjes zucht.

Het voelt heel fijn en alle bloemen bloeien,

de lucht is mooi blauw en de boomblaadjes groeien.

Echt heel erg bedankt voor de mooie zon,

ik ben heel blij dat ik hem vinden kon!

(gedicht van Isabel Chavez-Tafur)

Bijzonder is verder dat Isabel woont op nummer 11! 

Ook bijzonder is dat zij de steen vond op een plank tussen de boeken, in een kast dichtbij de trap!

Nou, zoals op de foto hierboven te zien is, heb ik hem daar echt niet neergelegd! :-)

Iemand heeft hem dus verplaatst! Diezelfde dag nog...Waarom? Dat zal ik wel nooit te weten komen, maar bijzonder is het wel. In ieder geval kon Isabel hem hierdoor vinden...nietwaar?

Een geslaagde dropping in een bijzondere bibliotheek.

Hieronder nog een paar foto's hiervan. Volgende maand op de 11e doe ik weer een nieuwe dropping in een andere mooie bibliotheek in Nederland. En wat gaat 11je dan 'ontdekken'? Oftewel...wàt staat er dan op de steen? :-)

De tweede dropping op 11 maart ...

DONDERDAG 10 MAART  2016

We zijn weer een maand verder en de lente is inmiddels in aantocht. En bij de lente hoort ook...zon!
11je is op onderzoek gegaan in de wereld en het eerste wat haar is opgevallen is natuurlijk de zon...
Want wat zou de aarde zijn zonder zon? Zou er dan nog wel leven zijn???
Die heerlijke warme zon, waarin wij ons kunnen koesteren. Waar we energie mee kunnen opwekken. We kunnen er Vitamine D mee aanmaken in ons lichaam...heel belangrijk voor de botjes!
En ja, zon geeft alles gewoon meer kleur!
11je ontdekte afgelopen maand dus de zon, en is heerlijk tegen een boom aan gaan zitten om er van te genieten...

Zon

die schijnt

brengt ons licht

11je vindt zon hèèrlijk

warm

De bijbehorende mozaïeksteen is klaar om morgen gedropt te gaan worden in een volgende mooie bibliotheek. En is uiteraard weer bestemd voor een kind. 

Dit keer ga ik naar Amersfoort, naar "Het Eemhuis".

Dit keer niet met de trein, maar...met de bus! Die stopt namelijk praktisch bij mij voor de deur en brengt mij in een keer naar het centrum van Amersfoort. Nou ja, hij zal natuurlijk ook hier en daar stoppen... Ik heb deze bus nog nooit genomen, dus een mooie gelegenheid om het uit te proberen!

Ik hoop dat ik op de jeugdafdeling weer een mooi plekje vind om de steen neer te leggen, ...zonder dat iemand het direct ziet...ssst. En dat ik er ook nog wat fotootjes van kan nemen, zodat ik hier een dezer dagen weer kan laten zien waar hij gedropt is. Tja en hopelijk kan ik dan ook meteen vermelden wie hem gevonden heeft! Ik ben weer zeer nieuwsgierig..... Jij ook?! 

Over de dropping...

VRIJDAG 12 FEBRUARI 2016

Het was heerlijk weer gisteren op 11 februari, toen ik met de trein op pad ging richting Schiedam. Droog, met een lekker zonnetje, wat alles vrolijker en gezelliger maakte, vond ik. De lente is vroeg in aantocht dit jaar!

Op station Veenendaal zat ik naast een oma met kleindochter van een jaar of vijf op een bankje op de trein te wachten. Op station Schiedam kwam ik zelfs een heel schoolklasje van kleine kinderen tegen, die stonden te wachten in een lange rij! Alsof ik de kinderen al aantrok op deze dag...?

De bibliotheek vond ik vrij snel, kwestie van het water ongeveer volgen vanaf het station.

Het stond met grote mooie letters boven de ingang: Bibliotheek.

De oude Korenbeurs dus, prachtig van binnen. Veel groen en veel licht, dat door het glazen dak viel, dat over, wat ooit een binnenplaats is geweest, was gemaakt. De bibliotheek was eigenlijk niet heel groot, maar wel ruim opgezet en er hing en heerlijke sfeer. Ik maakte een rondje, om de oude binnenplaats heen. In het midden stonden de leestafels, eromheen, in de galerij om de binnenplaats, stonden de kasten met leesboeken. In de hoek links achteraan vond ik al snel de jeugdboeken. Het was er heel rustig, en ik ging eens lekker zitten op een bankje om te kijken waar ik de steen neer zou leggen. Dat was eigenlijk snel gevonden, naast het bankje bovenop de lage boekenkast vond ik een prima plekje. 

Zie je hem liggen? Op het hoekje....onder Winny de Poeh beer die op het stoeltje zit... 

Ik maakte wat foto's, bekeek nog een prentenboekje van Eric Carle, mijn favoriete prentenboekenschrijver:-), en liep vervolgens nog een rondje door de bibliotheek. Vanaf de bovenverdieping kon je mooi door ramen naar de benedenverdieping kijken...

Vervolgens nam ik nog een kopje, pardon kànnetje, thee bij café "Vol Koren" in de hoek links vooraan van het gebouw...

Goh, het was daar echt heerlijk toeven, voelde aan als een oase. Jammer dat het een beetje ver is, anders zou ik daar elke dag wel een kopje thee of koffie willen drinken! :-)

Toen ik weer buiten was zag ik dat er een fietsroute langs dit gebouw loopt... En laat het nou uitgerekend route 11b zijn!!! Hoe bestaat het.... 

Maar.....het mooiste van de dag kwam die avond. Een berichtje in het gastenboek van mijn website www.mozajac.jouwweb.nl.

Een berichtje van de 3-jarige Miley:

"Hallo ik ben miles en ben miley 3 jaar ik heb project nr 11 gevonden in de bibliotheek en heb het mee naar huis genomen vond hem erg mooi"

Weliswaar niet in mijn mail, zoals ik gevraagd had, maar misschien nog wel leuker zo....in het gasten boek. Zo kunnen anderen het ook zien!

Danjewel Miley, voor je berichtje!!

Een nieuw project!

WOENSDAG 10 FEBRUARI 2016

Dit jaar ga ik werken aan een nieuw Dropping-Art-Project. Het heet "11je", spreek uit dus als..."elfje", En het gaat ook over een elfje, een elfje dat de rondkijkt in de wereld.

Mijn bedoeling is om 11 mozaïeken te maken van ca 30x30 cm, en bij elke mozaïek weer een bijpassende mozaïek-steen die ik ergens in Nederland zal gaan droppen voor een eerlijke vinder, op elke 11e van de maand. Ik heb nu eenmaal 'iets'met het cijfer 11. En mijn eerste dropping-art-project was "Project 11", en had heel veel vinders!
Maar het zijn niet zomaar mozaïeken. Bij elkaar gaat het een prentenboek voor kinderen worden. Een boekje waarin veel te zien zal zijn. Een boekje dat met aandacht bekeken zal moeten worden... Bij elk mozaïek komt dus ook een stukje tekst, en dat stukje tekst wil ik uitvoeren in de vorm van een elfje, een compacte dichtvorm in 11 woorden. 

Een kinderboekje dus moet het uiteindelijk worden. En ik wil dan ook, dat de eerlijke vinder van de dropping-steen, een kind zal zijn! Daarom ga ik het komende jaar deze stenen neerleggen op de jeugdafdelingen van diverse bibliotheken in Nederland. En dan maar hopen dat niet toch een volwassene er mee vandoor gaat, zonder zich te melden...niet doen hè?! Ik zal in ieder geval op zoek gaan naar bijzondere of mooie bibliotheken. De eerste heb ik al gevonden, de Bibliotheek in Schiedam, die gehuisvest is in "de Korenbeurs"! Wat een mooi oud pand is dat! 

Ik ben zeer benieuwd hoe het er van binnen uit ziet! 

Morgen ga ik er heen, donderdag 11 februari....

En dit is de mozaïeksteen:

Wie zal de eerlijke vinder zijn??? Misschien jij wel! Die dit nu net leest, of voorgelezen krijgt ..... Of jij hebt een kind die deze steen gevonden heeft....kan ook...

Ik wil het graag weten, dus, zoals al op het kaartje staat dat aan de steen bevestigd is, mail mij op mozajac@live.nl !

En nu ben jij, lezer van dit blog, misschien ook nog nieuwsgierig naar het mozaïek dat bij de steen hoort? ....Of je hebt dat al gezien op mijn Facebookpagina...dat kan ook. In ieder geval, voor wie hem nog niet gezien heeft, dit is hem:

Niet een supergoede foto, maar je kunt ongeveer zien hoe het er uit ziet :-).

Met eh....bijvoorbeeld LEGO-steentjes, en lieveheersbeestjes er in verwerkt!

Al benieuwd naar de volgende maand?

11je

gaat vliegen

de wereld rond

kijk mee en zie...

Alles!