TWIN Project 12

Droppen in 'de Rozet', het gebouw in Arnhem, dat een maand later officieel geopend zou worden door prinses Beatrix .....

ZONDAG 26 JANUARI 2014

Op 12 november dropte ik de laatste twee tweelingstenen in het prachtige gebouw 'de Rozet' in Arnhem.
En vrij snel waren de stenen al gevonden, en kreeg ik daar bericht over, maar ik had toen niet direct de tijd om dit blog erover bij te werken. De reden daarvan was dat ik met een mozaïek bezig was, in opdracht van de schaakverenigingen in Arnhem, een kado namelijk voor jawel...'de Rozet'! Op dinsdag 10 december namelijk werd het gebouw officieel geopend door onze vroegere koningin Beatrix. En de schaakverenigingen, waaronder voor een groot deel SV de Toren waar mijn zoon al jaren bij schaakt en mijn broer schaaktrainer voor de jeugd is, waren gevraagd om daar zowel overdag als 's avonds 'levend schaak' te spelen. Helaas heeft Bea het mozaïek niet gezien, zij was er 's ochtends en het werd in het avondprogramma aangeboden. Voor wie er in geïnteresseerd is.... ga naar SV de Toren waar de verslagen over die dag te vinden zijn.

Maar dan nu verder over het droppen van de tweelingstenen op 12 november 2013. Waarbij ik van te voren stilletjes hoopte dat ik over beide stenen iets te horen zou krijgen, want dan zou het echt een mooie afsluiter zijn! Allereerst ben ik toen ik het gebouw binnen ging overal rond gaan kijken. Beneden, in het gezellige restaurant...de trappen op naar de 1e en 2e verdieping waar de bibliotheek zit, verbonden ook nog op de jeugdafdeling met een glijbaan! Boven, bij de kunstuitleen en de volksuniversiteit. Helemaal bovenin bij het dakterras, en waar je ook het auditorium in kan kijken.... waar een maand later het levend schaakspel gespeeld zou gaan worden!
Mijn 1e steen legde ik neer op een plek waar allerlei tijdschriften lagen o.a. over kunst. En de tweede steen legde ik aan de zijkant halverwege de trappen bij de bibliotheek neer. Er zijn daar aan de zijkant ook vitrines voor kunstwerken, en ook een prikbord... Daarna heb ik nog even lekker in Arnhem rondgestruind om rond 15 uur weer bij de Rozet terug te komen voor een kop thee in het Restaurant! :-) En het was daar, dat ik de 1e mail al binnen kreeg dat er een steen gevonden was! Een bijzondere mail van Nienke Bakker. Bijzonder vind ik, omdat het zo mooi geschreven is...een verhaaltje op zich. En ik kan het niet nalaten het hier even neer te zetten:

"Ik loop met een vriend de trappen van de Rozet af op weg naar een bakje koffie. Ik loop daar wel vaker, meestal op weg naar de uitgang nadat ik net een boek heb gehaald. Of andersom op weg naar een boek om te lezen en soms naar een stil plekje om te werken, wat best moeilijk te vinden is in dit gebouw waar een glijbaan de eerste en tweede verdieping verbindt. Er hangt een voortdurend veranderend prikbord met flyers; een overdaad aan indrukken waardoor de individuele flyer nog zo opvallend en vernieuwend kan zijn, op het prikbord valt het niet meer op. Wat wel opvalt is een steen onder het prikbord. Daar is een verandering. Daar ligt normaal niks. Daar op de andere treden ligt ook niks. Alleen daar, die ene steen op een plateau/traptrede. "Goh, er ligt nu ook al kunst." Dat wil ik wel van dichtbij zien. Er hangt een kaartje aan; de tekst suggereert dat ik het mag aanraken en oppakken. Ik besluit de steen mee te nemen en tijdens de koffie te bedenken of ik het kan waarderen en dus 'de eerlijke vinder' wil zijn. 

De steen ligt goed in mijn hand. Als ik hem vasthoud tijdens het koffiedrinken (een latte met marshmallows erin, lekker) reflecteert het licht erop, wat de aandacht trekt van het kindje tegenover ons. Hij durft niet dichterbij te komen om te kijken wat ik vastheb, maar ik heb wel een moment zijn aandacht vastgehouden. Er zijn letters in het mozaïek verwerkt; ons gesprek gaat over taal. Er is een pion zichtbaar; vorige week hebben we samen geschaakt. "Het is ook wel typisch dat jij nu die steen vindt," meent mijn medekoffiedrinker (die overigens een simpele koffie drinkt, geen gekheid in zijn koffie). "Waarom?" vraag ik. "Tja, dat weet ik niet precies." Ik ook niet. Maar dat hij gelijk heeft blijkt wel uit het feit dat ik de steen nu vast heb, ik heb hem gevonden. Een half uur nadat de steen is 'gedropped'. We voelen ons enigszins uitverkoren, bijzonder. Vooral ook omdat dit de laatste steen is van de serie. Dat waardeer ik. Ik besluit dat ik de eerlijke vinder wil zijn. 

Wat ik er mee ga doen weet ik nog niet. De tweelingmozaïeksteen zal waarschijnlijk toegevoegd worden aan de wirwar van kaarsjes en wierookhouders die zich bij ons naast de tv bevindt, als een soort van altaar. Wanneer iemand hem opmerkt kan ik vertellen over dit vind-verhaal, over de vele andere stenen in de andere provincies en de mensen die de andere stenen gevonden hebben en hun vind-verhalen, over de oplopende hoeveelheid puntjes in het beschrijvende briefje, over de koffie met marshmellows erin, over hoe de basis van de steen lijkt op de stenen die ik vroeger op vakantie altijd vond en meenam en waar er vast nog ergens een doos van op zolder zal staan, en over ........"

Mooi of niet?! En mogelijk hebben we elkaar zelfs gezien, want zij zaten tot een uur of drie in het reataurant, en ik kwam daar tegen drieën aan! 

Van de vinder van de tweede steen, die ik dus het eerste gedropt had, kwam een paar dagen later een berichtje, op de 16e. Ze had wel al eerder willen reageren, maar was daar door ziekte nog niet aan toe gekomen. Atie schreef mij onder andere het volgende:  

"Ik ben erg blij met de steen, vooral omdat ik zelf een groot liefhebber ben van stenen (en ook schelpen). Waar ik ook kom, bijna altijd zie ik wel een steen liggen die ik op de een of andere manier mooi vind en niet kan laten liggen. Zo heb ik al veel stenen thuis die allemaal een herinnering aan iets zijn. Ook deze steen krijgt weer een mooi plekje en heeft een mooi verhaal te vertellen. Heel erg bedankt en heel veel succes met het project."

Nou, ik moet zeggen dat ik heel blij ben met deze twee laatste reacties op de twee laatste tweelingstenen...

Rest mij nu nog om alle tweeluiken te maken. Want eerlijk gezegd werkt dat niet goed, eerst een steen droppen en naar aanleiding daarvan een tweeluik maken, dan zit er geen druk op, geen deadline... Maar maken zal ik ze! Bij de stenen van 12 februari is er natuurlijk wel een tweeluik af, die heeft op de tentoonstelling van Beeldend Veenendaal gehangen. Verder zijn er twee tweeluiken bijna af.... die van december en januari. De rest volgt, en ik zal ze tzt allemaal op het blog erbij zetten! :-)

Voor de rest ga ik uiteraard gewoon door met droppen, er zit al een nieuw projectje in mijn hoofd.
Het heet "Lonely Stones" en 29 januari 2014 wordt de eerst steen gedropt, gevonden als een eenzame zwarte steen op het witte zand in Scheveningen begin oktober 2013.....en onlangs bewerkt met mozaïek.
Ga jij hem misschien vinden? :-)

 

Over Vlissingen....èn morgen 12-11-2013 de laatste dropping van dit project in ... Arnhem

MAANDAG 11 NOVEMBER 2013

Vlissingen vorige maand was helemaal leuk. De dagen ervoor had het gestortregend en gestormd, en voor het weekend was ook niet veel goeds voorspelt. Maar zaterdag de 12e was het eigenlijk helemaal geweldig weer! Geen wind, zacht warm zonnetje... Heerlijk gewandeld vanaf het station over de sluizen en de dijk, het was echt zalig. Mijn eerste steen gedropped op een muur bij een zitbank midden op de  Boulevard. Die 122 meter lange bank was namelijk toch niet echt geschikt vond ik. En hij is gevonden door Elly die aan diezelfde Boulevard woont, maar dan aan de andere kant helemaal! ze waren blij verrast:-). De tweede steen had ik ook op een muurtje, maar dan vlakbij het haventje neergelegd. De reactie hierop kwam iets later binnen, maar is dus gevonden door een groepje jongeren, neven en nichten van elkaar zo ik begreep, uit Limburg! Ze waren samen een weekendje op pad. Degene die hem het eerste zag mocht hem houden, en dat was de 15-jarige Joost. Zo is er dan toch nog een steen in Limburg terecht gekomen, ondanks dat de dropping in Limburg zelf (Venlo) geen mailtjes heeft opgeleverd....Waar die stenen toch zijn???

Maar dan nu, morgen de allerlaatste dropping van dit tweelingstenen project. Het gebouw had ik al gevonden ergens dit voorjaar. Een gebouw dat medio oktober namelijk pas klaar zou zijn: het Rozet in Arnhem. Een cultureel gebouw waar diverse instellingen gevestigd zijn zoals de bibliotheek, de kunstuitleen, de muziekschool en de volksuniversiteit. En er is een lange brede trap die langs alle verdiepingen loopt, met aan de zijkant vitrines met kunstwerken en dergelijke er in. Prachtig gebouw, heel apart, er is meen ik ook nog een mooi dakterras, www.rozet.nl.

Ik ben er nog niet geweest, maar morgen gaat dat dus gebeuren. Hopelijk vind ik twee mooie plekjes om de stenen neer te leggen. Zonder dat ik gezien wordt, oei dat zal nog niet meevallen:-) Ik ben benieuwd....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Morgen 12 oktober naar Vlissingen!

VRIJDAG 11 OKTOBER 2013

De 11e dropping van TWINProject12 vindt morgen plaats in de provincie Zeeland. Bij Project 11 had ik in Zeeland twee hele leuke vindsters. Twee vriendinnen uit Vlissingen die mijn mozaïeksteen vonden op een druilerige maandagmorgen in Middelburg. Reden te meer om dit keer maar eens Vlissingen onder de loep te nemen. Strand, haven, wat oude gebouwen in het centrum, boulevard.... en hee, iets nieuws onder de zon: ze hebben er de "langste bank", aan de Boulevard de Ruyter, of eigenlijk er ònder:-). Tussen de oude gevangentoren en het standbeeld van Michieltje, en weet je wat...hij is 122 meter lang.
Maar of dat nou een goede droppingplaats is? Ik weet het nog niet, kan daar zijn, kan ook ergens anders, het is maar net wat ik dit keer tegen kom.....:-)

O, nog even over de vorige dropping in Venlo!!!
Dat was me wat daar... De ene steen heb ik neergelegd op een bankje in een zaaltje in het museum. En nee, geen mailtje gehad, en ik denk toch echt niet dat hij er nog ligt. Foei, want je mag hem dan niet meenemen!
De andere steen heb ik op mijn tafeltje in het restaurant aldaar neergelegd. Het Grand Café, met een chique woord. Toen ik wegging echter kwam de serveerster achter mij aan: "Mevrouw, mevrouw! Is deze misschien van U?" Tja, ik kon niet anders zeggen dan "Nee, die is niet van mij"...toch?
"O, dus hij lag al op de tafel?"....En o gut toen heb ik gelogen, tjip, had ik misschien niet moeten doen, ik zei "Ja, hij lag er al", en ik had moeten zeggen denk ik "Ja, maar lees eerst maar even het kaartje, want misschien is hij wel van jou die steen"....stom stom stom, ik weet het. Ook op die steen geen reaktie, maar ik ben wel nieuwsgierig wat die serveerster nou met die steen heeft gedaan. Dus heb ik na een paar dagen een mail gestuurd naar het Grand Café. met het hele verhaal en de vraag wat er met de steen gebeurd is. Wat denkt u dat ik als antwoord kreeg? ...... Juist.....òòk op mijn mail dus helemaal geen reaktie.....ik zou er maar geen feestje boeken of zo:-(

 

 

 

 

 

 

Nieuwe tweelingstenen droppen in Limburg op 12 september

WOENSDAG 11 SEPTEMBER 2013

Ze zijn weer klaar, de nieuwe tweelingsteen voor de maand september. Provincie is dit keer Limburg, en de stad wordt Venlo... Venlo heeft een stadsdeel Tegelen, vroeger was dat zelfs een aparte gemeente. Ten oosten van Tegelen wordt al eeuwen klei gewonnen voor de keramische industrie. De vaak metersdikke klei van Tegelen werd afgezet door de Rijn. Al in de Romeinse tijd werden er potten en dakpannen gebakken.
In Tegelen staan nog nog zo heel lang geloof ik 3 mozaïekbanken, gemaakt door schoolkinderen in samenwerking met Keramiekcentrum Tiendschuur. Maar die ga ik dit keer niet bezoeken, misschien een andere keer, mijn treinkaartje is namelijk een actiekaartje en die is alleen geldig in NS treinen, en als ik naar Tegelen wil, dat een eigen station heeft, dan moet ik met Veolia...Waarom zijn alle treinen niet gewoon van één maatschappij??? Het droppen gaat dus in Venlo gebeuren. Mijn inspiratiebron liet even op zich wachten, tot ik besefte waar Venlo in 2012 bekend om was! De Floriade natuurlijk! De nieuwe stenen zijn dan ook getiteld "Flowers for you..." en zien er nog fleuriger uit dan anders:-).

Als droppingplace heb ik het 'Limburgs museum' uitgezocht.....dus je weet waar je moet zijn morgen!
Een dynamisch cultuurhistorisch museum volgens de website....ik ben benieuwd:-). Ik ga er een stukje eigen cultuur aan toe voegen....sssst. Het zit aan de Keulsepoort 5, en het telefoonnummer vond ik in dit kader met 11 en 12, 2 en 22 wel interessant, het eindigd namelijk op ...22112.

We zullen zien wie dit keer de eerlijke vinders zijn!
Ik ga er van uit dat ze reageren, waarom zouden ze dat niet doen? Dat is toch alleen maar leuk? Maar er zijn blijkbaar mensen die daar anders over denken?
Oftewel, heb je ooit een steen van mij gevonden, en je bent helemaal vergeten een mail te sturen, dan kan dat nog steeds hoor, graag zelfs!

 

Over de twee vinders van de "Geluk"stenen, en over de dropping van 12 augustus in Amersfoort

MAANDAG 25 AUGUSTUS 2013

Op 12 juli legde ik twee stenen neer in de stad Meppel met de titel "Geluk". Eentje bij het drukkerijmuseum, in de vensterbank buiten, en eentje op een plein, de Wheem, bij het standbeeld van de Omroeper. De zondag er op kreeg ik bericht van Sandra uit Meppel. Ze had zaterdagavond de steen bij de drukkerij gevonden. Kon wel wat 'geluk' gebruiken, want ze had ruim 2 jaar geleden haar partner verloren bij een bedrijfsongeval. En had ondertussen een leuke man ontmoet met het sterrenbeeld....tweeling!
De dag erna ging ik zelf op vakantie richting Italië, maar gelukkig is er wifi, want op woensdag 17 juli kreeg ik het 2e berichtje binnen van José uit Tilburg! José was op 12 juli samen met haar man een dagje in Meppel. En haar man Jan vond dus de steen onder het standbeeld, terwijl José even aan het snuffelen was in een winkel. Haar man gaf de steen vervolgens kado aan José, want .... José heeft als sterrenbeeld....tweeling! Dus bij beide vinders is er sprake van een partner of vriend met het sterrenbeeld tweeling, toch wel weer apart. In het bijkomende tweeluik zal ik dus zeker het sterrenbeeld tweeling in gaan verwerken!

Op 11 augustus kwam ik vervolgens thuis van een heerlijke lange vakantie. En de dag erna meteen naar Amersfoort om opnieuw twee stenen te droppen die ik al vòòr mijn vakantie had klaar gemaakt. En hier is ook weer iets toevalligs aan de hand. Op mijn droppingdag in Enschede op 12 juni bezocht ik het rijksmuseum Twenthe. Een museum met beeldende en toegepaste kunst. Meestal loop ik een beetje scannend door zo'n museum heen en als mijn oog dan op iets moois valt dat mijn aandacht trekt dan bekijk ik dat wat beter. Zo viel mijn oog op dit schilderij van Jan Weissenbruch, "Gezicht op de Muurhuizen bij de Dieventoren te Amersfoort".

Ik vond namelijk dat het zonlicht op de huizen er zo betoverend mooi uitkwam. En in het echt is dat beter te zien dan op deze foto:-).
Bij thuiskomst zag ik ook nog dat er in de folder van het museum (die lees ik altijd pas achteraf, logisch hè) een plaatje van dit schilderij stond, toevallig.
Verder had ik een maand later al lang vergeten dat het met Amersfoort te maken had.... Zoekende op internet naar een stad om de stenen van augustus te droppen, een stad in de provincie Utrecht had ik besloten, een beetje dicht bij huis zo vlak na de vakantie leek mij wel handig, kwam ik op de stad Amersfoort uit. En in Wikipedia onder Amersfoort stond wederom dit schilderij afgebeeld! Het leek me wel te achtervolgen.... Amersfoort werd de droppingstad en ik liet mij inspireren door Mondriaan, die daar geboren was aan de Kortegracht, nummer...11, tegenwoordig museum, het Mondriaanhuis. Aldus waren de

stenen al vòòr mijn vakantie klaar en hebben 4 weken lang gebroederlijk naast elkaar op een plank gelegen. Op maandag 12 augustus ging ik, een beetje verdwaasd want ik was nog maar net een nachtje thuis, naar Amersfoort. De eerste steen legde ik neer in de vensterbank van het Mondriaanhuis, dat jammergenoeg op maandag gesloten was. Voor de tweede steen moest ik nog een plekje zoeken.... ik ging vanaf de Kortegracht mijn neus achterna en snel liep ik langs de Muurhuizen, heel typerend voor Amersfoort. De titel van dat schilderij had ik allang vergeten, maar ik had wel zoiets van goh, hier in de buurt zou dat best wel eens geweest kunnen zijn. En opeens zag ik het, de lichte kromming van de straat, de Toren, het geveltje om die deur...dit moest de plek van het schilderij zijn! Ik nam er een foto van, zodat ik het thuis kon vergelijken, en dropte mijn tweede steen voor de deur met het geveltje, naast het huis met huisnummer 111....heb nog steeds iets met het cijfer 11:-).

Dit is die foto, en zeg nou zelf....het is echt de plek van het schilderij. Ik heb het ook nog opgezocht, die toren is inderdaad de Dieventoren:-).
Apart toch wel weer.
Ook apart is de mail die ik kreeg de dag erna van Ans uit Nieuw Bergen, een dorpje in Noord-Limburg. Samen met haar man was ze een dagje uit in Amersfoort. Zij had de steen bij de Muurhuizen gevonden. Maar een uur later liepen ze langs het Mondriaanhuis en vonden ze de steen die ik als eerste gedropped had. Ze vonden het onbegrijpelijk dat die er nog steeds lag en hebben hem toen ook maar meegenomen. Dus deze twee stenen zijn nog steeds bij elkaar en liggen waarschijnlijk nog steeds gebroederlijk naaast elkaar op een plank of zo, net zoals ze dat bij mij 4 weken gedaan hebben..... ze wilden gewoon niet meer gescheiden worden....

 

 

Morgen 8e paar stenen droppen in Meppel, slechts 1 jonge enthousiaste vinder bij de 7e dropping.....

DONDERDAG 11 JULI 2013

Op de valreep, vlak voor mijn vakantie ga ik wederom twee stenen droppen. De stenen zijn getiteld "Geluk". Dit keer ga ik droppen in de provincie Drenthe, in de stad Meppel. Het Mokum van het Noorden wordt het ook wel genoemd. Dat komt omdat ze er een Heeren-, Keizers- en Prinsengracht hebben:-).
Meppel, sinds 1422 zelfstandig... Van oorsprong een veenkolonie, dus veel turfhandel vroeger. Maar ook van oudsher een drukkerijstad naar het schijnt. Ze hebben dan ook een Drukkerijmuseum, aan de Kleine Oever nummer 11! Daar hebben we de 11 weer eens een keer....altijd goed, haha. In het wapen van Meppel komen 3 klaverbladen voor die de weidegrond symboliseren, en zwarte rechthoekjes voor de turfhandel.... Ik heb het in de stenen verwerkt, alleen heb ik er een klavertje vier van gemaakt in plaats van een klavertje drie...... want dat brengt "Geluk" toch?! En dat is de bedoeling van zo'n steen.... een beetje liefde en een beetje geluk brengen;-).....

 

 

 

 

 

Dan nog even over de vorige dropping in Enschede. Al snel kreeg ik een mailtje van de jonge Samuel, weliswaar geschreven door zijn ouders, want hij is pas zeven!, maar wel echt uit zijn naam. Samuel vond de steen toen hij aan het spelen was bij het Ei van Ko. Hij dacht dat iemand de steen per ongeluk had laten liggen en liet het aan zijn moeder zien. Maar die kon op het kaartje lezen dat hij voor de eerlijke vinder is!
En dat is Samuel! Bedankt voor je mailtje Samuel, en ook zo leuk dat hij er op school de klassen mee is rondgegaan:-), vind ik echt heel leuk.
Wat ik minder leuk vind is dat ik gezien heb dat de tweede steen door een jonge vrouw gevonden werd. Deze vrouw is helaas niet zo eerlijk geloof ik, want tot op heden heb ik geen mailtje van haar gekregen..... Het is een voorwaarde die ik stel om de steen mee te nemen, en zeg nou zelf, het is toch maar een kleine moeite....toch? Als ik dit mensen vertel snappen ze ook niet dat sommige mensen dan geen mail sturen..... je krijgt een geschenk....zomaar.... Ach ja, een afspiegeling van onze samenleving schijnbaar.... zo zit de mensheid in elkaar. Gelukkig heb ik nog steeds van het merendeel van de stenenvinders een mail gekregen!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

7e Paar stenen klaar om te  droppen in....Enschede!

DINSDAG 11 JUNI 2013

Ze zijn weer klaar, de twee volgende tweelingstenen. Droppingplace is dit keer Enschede, provincie Overijssel. Een beetje Googelen over Enschede leverde mij al snel het feit dat het centrum van Enschede eivormig is. Ooit, in een ver verleden, lagen er twee grachten in een eivorm om de stad heen. Aan de Langestraat, voor het stadhuis is een kunstwerk van Joop Hekman, dat in de volksmand "Het ei van Ko" wordt genoemd. Het is één van de bekendste plekken van Enschede. Wikipedia vertelde mij dat het geheel zo'n 22 bij 12 meter meet! Daar hebben we de mij zo bekende getallen weer.... Dit wordt dus een droppingplace:-).

Verder staat in de Langestraat een leuk kunstwerk van Guusje Beverdam, een betegelde gele bank met twee grote rode harten en roze bloemen. Een soort mozaïekbank dus:-). Ook wel een gezichtsbepalend onderdeel van het centrum...
Deze twee kunstwerken vormden onder voor mij de inspiratiebron voor de twee nieuwe tweelingstenen, getiteld "Loving Egg".



Morgen ga ik ze droppen, uiteraard weer om 12.12 uur en 12.22 uur. De eerste steen ergens bij "Het ei van Ko", en de tweede steen ergens op een mooi plekje in de Langestraat, misschien wel op het bankje.....maar die kan natuurlijk bezet zijn om 12.22 uur. Ik vind wel een mooi plekje:-). En hopelijk zijn er weer twee vinders die het leuk vinden om zo'n steen te vinden en mij snel een mailtje sturen. (Wordt vervolgd.)

Dat doet mij denken aan het vorige paar tweelingstenen:
Ik heb hier al eerder verteld dat steen nr 2 van "Droppen aan de Dieze" al diezelfde dag gevonden was door Paul Kil. Maar van steen nr 1 heeft zich inmiddels ook een vinder gemeld, want zaterdag 18 mei kreeg ik een mail van Erik Huisman, een liefhebber van vintage. Twee mannelijke vinders dus vorige keer!

6e Dropping aan de Dieze in.......'s Hertogenbosch

ZONDAG 12 MEI 2013

Afgelopen week heb ik weer twee nieuwe tweelingstenen gemaakt. Mijn inspiratie hiervoor was dit keer het stukje Binnendieze vanaf de Visstraat in Den Bosch. Ik vind dat zo'n leuk sfeervol stukje van die stad. Een rondvaart over de Binnendieze zit dan ook zeker nog in de planning. Zelf woon ik ook al bijna 20 jaar op de Dieze, maar dan in een andere stad.....of eigenlijk dorp, maar dan wel groot uitgevallen dorp:-). 'Droppen aan de Dieze' heten de nieuwe stenen.

Vandaag geen treinreis naar Noord-Brabant, maar met echtgenoot in de auto. Onze zoon afgeleverd in Eindhoven voor een schaaktraining om kwart voor 10, en daarna konden we richting Den Bosch. Onderweg kwamen we al direct een omleidingsbord met het cijfer 11 tegen! En de 11 is altijd goed bij mij hè. Toen nam de navigatie in plaats van afslag 23 zoals we hadden verwacht, afslag 22..... dit cijfer zie ik vaker bij dit project:-)! We belandden uiteindelijk met onze auto op een parkeerplaats in de buurt van de Binnendieze, nadat Carmen ons eerst bijna dwars door het winkelgebied wilde loodsen!

Eerst koffie! Zònder Bosche Bol, want die waren net op....dan maar appeltaart:-). Toen twee droppingplekjes uitgezocht. De eerste plek was een open plek, waar je met een trapje beneden naar het water kon, tussen twee huizenblokken met aan de ene kant nr 12 en aan de andere kant nr 22....dus helemaal goed toch... En er stond ook nog een huis met een tweelinggevel, zo hoorden we de gids van een rondvaartbootje dat langs kwam vertellen.

De andere plek was in een parkje op een zuil, waar in de zomer water uit komt denk ik...(zie foto). Aldus gedaan, de stenen gedropped om 12.12 uur en 12.22 uur, zoals ook op de kaartjes bij de stenen staat:-).
Oh, we kwamen ook nog een eend tegen in het water met een heleboel kleine eendjes....even geteld...het waren er 11! Haha.

Heerlijk gelunched daarna in een sfeervol lunchrestaurant. Opmerkelijk was dat we na het droppen van steen nr 2 weer langs steen nr 1 kwamen, de er uiteraard nog lag. Maar er kwamen net twee meisjes de trap omhoog en de ene ging bovenaan de trap zitten, bijna pal naast die steen! En ze ziet hem dus NIET! Ook het ander meisje dat er naast stond ziet hem niet. En de vader (denk dat het de vader was) staat er zelfs ook bij met zijn blik gericht op de hoek waar de steen ligt........maar we zien geen reactie! Hoe vreemd is dat. Als mensen ergens mee bezig zijn, het zittende meisje had een of ander papier in haar handen, dan kijken ze dus niet om zich heen, hebben geen oog voor detail of zo.... Heb het al vaker meegemaakt dit:-)

In ieder geval hebben we om kwart voor twee onze zoon weer opgehaald in Eindhoven en zijn we weer huiswaarts gegaan. Bij thuiskomst kreeg ik gelijk al een mail binnen van de eerste vinder! Steen nr 2 die in het parkje lag is gevonden door Paul Kil! Hij vindt de steen prachtig en noemt het een klein geluk, door toeval aan hem gegund. Ook is hij benieuwd wie de zustersteen heeft gevonden! Nou....dat ben ik eigenlijk ook wel.....als hij al gevonden is, wie weet ligt hij er nog en kijken al die mensen er over heen? Ik hoop wel dat ik dit keer weer eens twee reacties krijg:-)!

Tot slot nog een stukje dat we tegenkwamen bij een kleine tentoonstelling met foto's over de Binnendieze vroeger en nu:
 

Die aantrekkingskracht geldt dus ook voor MIJ!!!!

Over de  afgelopen (4e) dropping en de 5e in Heerenveen!

DINSDAG 16 APRIL 2013

Vorige maand op 12 maart 2013 reisde ik naar Rotterdam. Het weer was nog steeds ijzig koud, maar hee, er kwam een lekker zonnetje door!Al wandelend vanaf het station naar het Wereldmuseum gegaan, wat prachtig aan een stukje oude haven ligt. Mooi gebouw ook, met een fantastisch trappenhuis:-).

Daar heb ik dan ook de eerste steen neergelegd om 12.12 uur, op een tafeltje waar twee lekkere loungestoelen naast stonden. Toen ik er een half uurtje later nog eens langs kwam was de steen al verdwenen! Maar waarom heeft deze persoon tot nu toe niet gereageerd met een mailtje??? Het is toch echt de voorwaarde, anders mag je hem niet meenemen! Dit soort mensen zorgen er voor dat ik er misschien in de toekomst toch mee op hou om deze stenen te maken (ben er toch 3 uurtjes mee bezig....) en neer te leggen voor de eerlijke vinder..... toch jammer dan. Ik geef ze weg om een stukje blijdschap en verwondering de wereld in te sturen... En ik krijg een stukje blijdschap terug als ik een mailtje ontvang:-).
Het mag nog steeds eerlijke vinder van "Boeddha"(nr1)!!!

Van de eerlijke vinders van "Boeddha" (nr2) daarentegen had ik gelijk diezelfde avond al een mail! Heerlijk!
Een paar citaten uit de mail van Niek en Janneke: "Mijn zoon en ik vonden vandaag je prachtige mozaïeksteen 'Boeddha 2' in een bakje in het Wereldmuseum! Wat een geweldige verrassing en wat een geweldig idee van je! We twijfelden of we 'm mee mochten nemen, maar nadat we op het bijbehorende kaartje 'voor de eerlijke vinder' hadden gelezen, dachten we dat wij wel in aanmerking kwamen." en "We willen je kunststuk heel graag houden en hebben al een plekje ervoor gevonden..." "We wensen je heel veel plezier met je komende steendroppings en we zijn benieuwd wie onze tweelingsteen gevonden heeft. We hebben natuurlijk je mooie website en blog bekeken, inspirerend!"..... Kijk, ook zij willen graag weten wie de andere steen heeft....logisch toch..

En dan nu de 5e dropping van afgelopen vrijdag 12 april 2013. De provincie moest wat mij betreft Friesland worden, een goedkoop treinkaartje had ik al via internet gescoord:-). Een paar dagen van te voren ga ik meestal Googlen om een geschikte plaats te vinden, maar ja waar begin je dan mee hè???  Meestal doe ik maar wat en kijk wat er op mijn pad komt, iets wat sowieso een leidraad in mijn werk is. Zo tikte ik dit keer "stenen Friesland" in....of was het iets anders? Ik weet niet meer maar al heel snel had ik een bijzonder museum op mijn computerpad: museum Belvédère in Heerenveen-Oranjewoud. Bijzonder gelegen in een weids landschap vlakbij het landgoed "Oranjewoud". Oranje....in een maand die in het teken staat van oranje m.b.t. de troonswisseling op 30 april. Ook had ik net die week iets persoonlijks meegemaakt in het teken van oranje, iets wat mij na aan het hart lag....ach ja. Het adres had als huisnummer 12.....toch wel toepasselijk bij een project in het teken van 12. Tot nu toe was het huisnummer steeds 22.....maarrr die kwam ook nog op mijn pad:-): Aangekomen op station Heerenveen namelijk vroeg een buitenlandse man mij naar een bus die hij zocht, hij liet het op een document zien: bus nr 22!

Op de stenen heb ik in ieder geval iets met hout en een hart gemaakt, met veel oranje, de intensie van een woud, en lentegroen, want we snakken allemaal naar de lente!

De eerste steen moest ik al vrij snel na aankomst ergens droppen om 12.12 uur, en er was net een buslading met oudere mensen gearriveerd, dus in het eerste museumdeel was het errug druk! Ik besloot dus maar naar het damestoilet te gaan, hihi. Bij de wastafel stond ook al iemand dus tja....

Voor de tweede steen ben ik naar het andere deel van het museum gelopen met de vaste collectie, daar was het gelukkig een stuk rustiger en kon ik "ORANJE whoudt" (nr2) rustig droppen op een lage vitrine met brieven er in....
Daarna heb ik nog rustig het museum bekeken en daar gelunched. De stenen waren toen ik weg ging al verdwenen van hun plek. Niet dat ik er iemand mee heb zien rondlopen....?
Een reactie kwam gisteren 15 april, van Lily. Zij heeft "ORANJE whoudt" (nr1) gevonden. Een mooi citaat uit haar mail: "Blij verrast door het museum Belvédère in Heereveen-Oranjewoud en
het landschap, het gebouw, de tentoonstelling van Paula Modersohn, kwam ik uiteindelijk jouw mozaïksteen tegen.
Hij was zwaar, niet hoekig, vriendelijk, voorjaarsgroen (in de stromende regen van die 12e van de maand april) het hartje, de oogjes, de glittersteentjes het touwtje, het kaartje "ORANJE whoudt"(nr.1)
"Duidelijk een oranjewoud"
Het was verbazingwekkend en ik vond het begerenswaardig."

Hier wordt ik dan toch weer blij van!

Nu nog een reactie van de vinder of vindster of vinders van "ORANJE whoudt" (nr2).....
Hopelijk komt het snel! Ben zo benieuwd....<3

 

Nieuwe dropping van tweeling-mozaïek-stenen!

MAANDAG 11 MAART 2013

Morgen is het weer de 12e van de maand en ga ik weer twee nieuwe gemozaïekte stenen droppen.
De NS had weer leuke voordeeluitjes in de aanbieding en mijn oog viel op het Wereldmuseum in Rotterdam, een museum waar ik nog niet eerder geweest ben.

 (http://www.wereldmuseum.nl/nl/home.html)


Rotterdam is voor mij verder redelijk bekend terrein, want ik heb er 5 jaar gestudeerd aan de kunstacademie in een ver verleden:-).

In het museum is o.a. boeddhistische kunst te zien... Reden voor mij om twee kleine Boeddha-figuren te mozaïeken op de stenen, Boeddha's geven geeft geluk aan de ontvanger...nietwaar:-).

Een Boeddha had ik toevallig al eerder een keer gemozaïekt, maar dan wel een iets groter formaat.... Kado gegeven aan mijn zuster...















Morgen in ieder geval richting Rotterdam met de trein.
Het Wereldmuseum zit aan de Willemskade, volgens de website op nummer 22 - 25.... Toch weer die 22!

Meteen een goed gelegenheid om ook nog even naar museum Boymans te gaan....

Op Valentijnsdag 2 berichten ontvangen...

VRIJDAG 15 FEBRUARI 2013


Gisteren op Valentijnsdag kreeg ik 2  berichtjes. Het eerste bericht was in het gastenboek van mijn website. Jo en Tiny hadden een van mijn stenen gevonden (http://mozajac.jouwweb.nl/gastenboek). "Wat een verrassing om op de dag van Valentijn een rood hartje te vinden in de St.Bavokerk. Wij (een stelletje van rond de 60 uit Gouda) zijn er erg blij mee." Zo luidde hun bericht. Dat moet 'Bloemenmantel 1' zijn geweest die op de rand van een pilaar lag.
Het tweede bericht kwam ´s avonds in de mail. Ernestine Kossmann had woensdag de 13e al de andere steen, "Bloemenmantel 2", gevonden die ik op een lege tafel in de coffeecorner, die overigens niet in gebruik was, had neergelegd.
Ernestine stuurde ook nog een linkje mee: http://wp.me/p1ppxr-Jr, waarin zij in haar blog verslag doet van het vinden van de steen! Erg leuk!

Dinsdag was overigens ook een erg koude, maar wel leuke, zonnige dag in Haarlem. In de trein kwam ik in een groep dames uit Brabant terecht met een grote oranje bloem op hun jas! Zij hadden hun jaarlijkse  verassingsuitje van de volleybalvereniging en wisten dus niet waar ze heen gingen. Het bleek dat ook zij naar Haarlem gingen... Het droppen van de stenen om 12.12 uur en 12.22 uur in de St Bavo verliep overigens prima, niemand die op je let vreemd genoeg! Ik ben nog even blijven rondhangen in de kerk en merkte dat ook niemand de stenen opmerkte! Iedereen kijkt omhoog in die kerk.... Het heeft dan ook een prachtig houten plafond, een heel imposant orgel waar Mozart op 10-jarige leeftijd nog op gespeeld heeft, en mooie glas-in-loodramen, waaronder dus het raam "Vrede en verdraagzaamheid"...
Voor de rest ben ik bezig met het tweeluik dat bij het eerst paar stenen hoort genaamd "Two Gates".
Wachtend op de trein in Veenendaal heb ik afgelopen dinsdag het ontwerp van mijn tweede tweeluik verzonnen, dat bij de stenen, gedropped in Urk en getiteld " Fishing", gaat horen. Het wordt iets met vissen en vogels. Hoe toevallig is het dan dat in de winkel van de St Bavo mijn oog viel op een kaart van Escher met vissen en vogels......en op de achterkant staat dan "Regelmatige vlakverdeling No.22, 1938".
Wèèr die 22.....:-)

Nieuwe tweelingstenen....èn één vinder op Urk...

MAANDAG 11 FEBRUARI 2013

Op 16 januari 2013 kreeg ik een mailtje uit Urk. Hans Besselink, directeur van Museum Het Oude Raadhuis, had die dag de mozaïeksteen gevonden die ik 4 dagen eerder in de filmzaal van het museum op een van de stoelen had neergelegd. Hij vindt het, volgens zijn mail 'een prachtig werkje'. Ik hoop maar dat hij er ook blij mee is:-). Heeft die steen daar toch, geheel in het zicht 4 dagen gelegen! Van de tweede steen, die ik in een oud viskarretje met afdakje buiten naast de Urker Vishal heb neergelegd, heb ik niets meer vernomen. Maar het kan zomaar zijn dat hij er gewoon nog ligt.... en dat niemand het opvalt. Wie weet komt er van de zomer opeens een mailtje!


Morgen is het 12 februari, tijd voor een nieuwe dropping. Aanvankelijk had ik bedacht naar Maastricht te gaan en nogmaals in de St Servaas te gaan droppen. Ik had zelfs al een leuk daguitje van de NS gevonden met lunch erbij. Alleen had ik mij niet beseft dat het daar nog carnaval is en dat alles dus gesloten is, winkels, musea, het lunchadresje en ook de St Servaas natuurlijk. Dus dat ging het niet worden. Maar de Spoorwinkel had nog een ander uitje met lunch, namelijk in Haarlem. En in Haarlem staat ook een mooie kerk, de St Bavo. Even Googelen leverde mij het adres: Grote markt....nummer 22! Daar is de 22 weer, hoe is het mogelijk. Met de trein kom ik trouwens aan om 11.12 uur en doe ik er 1 uur en 22 minuten over, vertelde de NS routeplanner mij. Ik verzin het niet hoor. Van project 11 naar project 12....van 1 steen naar 2 stenen....en van steeds de 11 zien, naar nu ook nog de 22, ofwel 2x11 zien... Grappig, 't blijft verbazen.

En de tweede locatie? Dit keer geen tweede locatie.... Twee stenen in 1 kerk droppen dit keer. Aangezien de vorige stenen op de 2e locatie geen reactie hebben opgeleverd ga ik het roer omgooien. 1e Tijdstip van droppen blijft 12.12 uur, maar de tweede wordt 12.22 uur.....of 13.13 uur, afhankelijk of het 1 locatie of twee locaties zijn... We zullen zien...
De titel van de stenen is 'Bloemenmantel' en is geïnspireerd op het glas-in-loodraam van Michel van Overbeeke in de St Bavo, getiteld 'Vrede en verdraagzaamheid'. Dit raam is in 2008 onthuld door koningin Beatrix. In het raam is een rode mantel met bloemen te zien. Bovenaan de mantel zijn 5 hoofden te herkennen, die de 5 wereldgodsdiensten vertegenwoordigen. De rode bloemenmantel stelt de mantel der barmhartigheid of mantel der liefde voor. Het leek mij een mooi thema in het jaar waarin het 300 jaar geleden is dat de Vrede van Utrecht werd getekend. Leuke bijkomstigheid is dat het deze week ook nog de week van Valentijn is...

 

2e Paar mozaïekstenen klaar!

VRIJDAG 11 JANUARI 2013

Morgen ga ik het 2e paar tweelingstenen droppen in de provincie Flevoland. Dit is namelijk de provincie waar de vinders wonen van 1 van de 1e paar stenen, gedropped vorige maand in Groningen. Ook kwam de afgelopen 2 weken de provincie Flevoland op een of andere manier vaker bij mij voorbij. Een vrij nieuwe provincie natuurlijk. Maar het heeft ook iets authentieks, namelijk het voormalige eiland Urk! Urk, ook wel genoemd "de Parel van Flevoland". met een oppervlakte van 11 km2. Het leek mij wel een mooie plek om mozaïekstenen te droppen. Dus ging ik op internet op zoek naar 2 mooie plekjes....liefst niet buiten, want met die voorspelde vrieskou zouden er zo maar steentjes kunnen afvriezen....vorstbestendig zijn ze niet! Al snel vond ik een leuk museum over Urk, museum het Oude Raadhuis. Schetst mijn verbazing dat het adres Wijk 2 - 2 is. Daar hebben we weer de dubbele twee! Waar ik bij project 11 steeds de 11 tegen kwam, kom ik bij dit project steeds de 2 of 22 (2x11) tegen......Tja, ik ben dan ook van 1 steen naar 2 stenen gegaan, èn van droppen op de 11e naar droppen op de 12e. Urk is een gemeente dat altijd geleefd heeft van de visserij. Het wapen van Urk is dan ook een vis op een blauwe achtergrond; blauw, als de zee. Op de stenen heb ik dan ook een gestileerde, beetje folkloristische vis weergegeven. En de 2e droppingplaats is dan ook geworden de Urker Vishal, waar je volgens de recencies de beste vis van Urk kunt eten! Ik ben benieuwd! En o ja het adres is natuurlijk Wijk 2 - 22..... Hopelijk krijg ik nu wel van beide toekomstige vinders een reactie in mijn mail (mozajac@live.nl)!

Over het droppen van het 1e paar mozaïekstenen...

ZATERDAG 29 DECEMBER 2012

Woensdag 12-12-'12 vertrok ik 's morgens vroeg met de trein naar Groningen, met in mijn tas twee tweelingstenen.

Gelukkig was de sneeuw van de dagen ervoor weer vrijwel verdwenen en reden de treinen op tijd. Op de vijf minuten vertraging op een ijskoud perron in Zwolle na, brrr.
Aangezien ik ruim op tijd in Groningen was kon ik de beide droppingplaatsen eerst even bekijken. Ik wist ook nog niet op welke plek ik de 1e steen zou gaan neerleggen. De poort of doorgang in het mooie sfeervolle Pepergasthuishofje bleek niet een raam met vensterbank te hebben als ik meende gezien te hebben op een foto. De poort bij het Martinikerkhof, de Gardepoort uit 1639, had daarentegen wel een mooie vensterbank...perfecte droppingplace dus. Nu nog even rondlopen tot 12.12 uur! Dus maar even de Prinsentuin bekeken die daar om de hoek ligt. Beetje kaal in dit jaargetijde:-).

Bij een rondje om de Martinikerk en -toren kwam ik eerst bus 11 en daarna bus 22 tegen ...toeval? De 11, en bij deze dropping dus ook 2x11(22) blijft me achtervolgen! Maar goed, de 1e dropping verliep perfect, en de 2e om 12.59 in het hofje ook...

Omdat het die middag verder vreselijk druilerig regenweer was, heb ik de rest van de dag vooral veel winkeltjes van binnen gezien:-), oftewel dan maar shoppen! Welk wam ik rond half twee nog langs de Gardepoort: de steen was al verdwenen!


Maar de verwachte reacties kwamen niet....raar toch? Tot gisteren!
Toen ontving ik een mail van Marten en Stien van Til. Ze hadden de steen gevonden en meegenomen op de 12e december. Ze waren een paar dagen in Groningen ter gelegenheid van hun 51 jaar samen zijn. Bij thuiskomst echter was er tot hun grote schrik ingebroken in hun huis, er was veel verdwenen, waaronder de computer... Een citaat: "Deze mozaieksteen was toch wel een lichtpuntje in het geheel, je moet toch ook nog wat vertrouwen overhouden! en deze mozaiek natuurlijk." En zo gaf mijn steen eigenlijk een beetje troost...

Nu nog een reactie op de 2e steen, de tweelingsteen van de steen van Marten en Stien. Hopelijk komt die nog.....want, als je het kaartje niet kunt lezen, is er vast wel iemand die het kan vertalen. En heb je geen email, dan is er vast wel een goede buur, vrienden of familie die het wel hebben en je kan helpen.... Toch?
Wel toevallig dat bij 'Project 11' ook op de 'december-steen' geen reactie is gekomen.....


Toch maar gaan nadenken wat voor tweeluik ik ga maken bij deze stenen....ik heb al een idee. En ook eens gaan kijken en zoeken naar een provincie, een stad en twee mooie plekken voor het droppen van twee nieuwe TWIN-stenen:-) op zaterdag 12 januari 2013....

Start "TWIN Project 12"

11 DECEMBER 2012

Morgen is het zover. Dan start ik met "TWIN Project 12", een vervolg op Project 11.

Project 11 bestond uit 11 mozaïek-stenen, die ik elke 11e van de maand ergens in 1 van de elf 'oude' provincies neerlegde (dropte) voor "de eerlijke vinder die dit mooi vindt en kan waarderen". Elke steen werd gemaakt naar aanleiding van een mozaïekschilderij die ik speciaal voor die maand maakte èn daarbij een gedicht gemaakt door Daphne Kalff. De eerste dropping was op 11-11-'11 om 11.11 uur...

Omdat het zo geweldig leuk was om te doen, en het enthousiasme in de reacties die ik van mijn stenenvinders kreeg, heb ik besloten tot een vervolgproject. Ook omdat er weer zo'n bijzondere datum aan zat te komen, 12-12-2012. Morgen dus!

"TWIN Project 12" gaat over 12 tweelingstenen, die ik elke 12e van de maand ga droppen in 1 van onze 12 provincies. Daarvoor ga ik op zoek naar 2 geschikte locaties die iets met elkaar gemeen hebben....soort van 'tweeling locaties' dus. Dit vormt de inspiratie voor de twee mozaïek-stenen die ik ga maken. De twee gelukkige vinders vraag ik mij een mailtje te sturen en zal ik vragen wie ze zijn, wat ze doen en waarom ze toevallig op de vindplek waren. Hopelijk willen ze mij dat zeggen, want naar aanleiding daarvan zal ik een tweeluik gaan maken met mozaïek. Verder zou het leuk zijn dat er ook nog iemand op mijn pad komt die aan de tweeluiken iets van toegevoegde waarde kan geven. Zoals de gedichten die Daphne Kalff schreef bij de mozaïeken van Project 11, die ook op de achterkanten hiervan te zien zijn. ......Wie biedt zich aan?!!

Voor de 1e dropping ga ik naar Groningen. Groningen omdat steen nr 10 van project 11 ook in Groningen gedropped is, en van die steen heb ik destijds ook een 'tweelingsteen' gemaakt, waardoor het idee vorm kreeg. Iemand fluisterde mij 2 mooi plekjes in... Eentje bevind zich op Peperstraat 22, een hofje waar vroeger pelgrims logeerden die naar Groningen waren gekomen voor het relikwie van Johannus de Doper dat zich toendertijds in de Martinikerk bevond. De tweede plek is dan ook aan het Martinikerkhof. Beide locaties hebben iets met elkaar gemeen, en de stenen liggen er droog.....de titel wordt "Two Gates". Toeval is nog dat de huizen grenzend aan de locatie aan het Martinikerkhof aan de ene kant 2 huizen met nummer 2 zijn en aan de andere kant wèèr nummer 22! En dat had ik niet van te voren bedacht!

Tot slot nog iets over de tijdstippen van droppen. De eerste steen natuurlijk om 12.12 uur. De tweede steen om 12.59 uur, de laatste minuut van het 12e uur, èn sinds mijn vakantie in Frankrijk afgelopen zomer (waar de stenen vandaan komen) valt mijn oog steeds op het cijfer 59......Weer eens iets anders als 11!