zondag 24 november 2019

Morgen laatste 'dropping' van JaKobi-7

Afgelopen maand heb ik gewerkt aan het 7e en tevens laatste mozaïek van project JaKobi-7.
Uitgangspunt hierbij was 'het aankomen' in Santiago de Compostela. De camino, jouw wandelweg, is dan ten einde. Sommigen lopen nog door naar Finisterre aan de Atlantische kust, maar Santiago is toch voor de meesten hét einddoel, daar eindigt de reis.
Wát heeft het met je gedaan....?

Afgelopen zomervakantie was ik in Le Puy-en-Velay. Een bijzonder stadje waar ook een Franse 'Route St Jacques' begint. Ik was daar in een museum dat 'Le Camino' heet en over de camino naar Santiago gaat uiteraard. Het is tevens een informatiecentrum voor pelgrims en wandelaars.

In het museum loop je met een koptelefoon op door een oud pand heen, en bewandel je als het ware de pelgrimsweg naar Santiago.
Enkele foto's die ik daar nam:






Slechts een kleine impressie, maar het is echt indrukwekkend en mooi uitgebeeld, een aanrader voor als je daar ooit in de buurt bent!

Via je koptelefoon hoor je mensen, die de échte route gelopen hebben, spreken over hun ervaringen. Velen hebben het dan over het één zijn met de natuur, en het alleen zijn met je gedachten.
De weg naar buiten én naar binnen!
Men heeft het over emoties, waarmee je bent vertrokken van huis, bijvoorbeeld door een verlies van een dierbare, of een scheiding, of gewoon niet meer weten wat je wilt. Die emoties komen tot rust tijdens de weg naar Santiago. Er komt als het ware evenwicht, balans.
Je vindt 'jezelf' terug? Komt dichter bij jezelf misschien, waardoor je ook weer meer van jezelf kunt tonen en geven.... Je komt er sterker uit, zegt dit verhaal aldaar:


Ook wordt verteld over de waardevolle contacten met andere mensen tijdens je weg. Soms op het wonderlijke af. Maar daar ging moza nr 5 over..."Serendipity".

Moza nr 7, het bereiken van je einddoel Santiago, heb ik uitgebeeld in een Yin en Yang.
Het teken van balans. Balans in ogenschijnlijke tegenstellingen. Zoals ook de weg naar binnen en naar buiten.

De tegenstellingen die ik gebruikt heb zijn
kleur/zwart-wit-grijs
dag/nacht
zon/maan
bovengronds/ondergronds (boom)
zomer/winter
In beide delen, zowel in yin als yang dus, heb ik als overeenkomst de kathedraal van Santiago uitgebeeld met de pelgrim ervoor met uitgespreide armen van vreugde of zelfs euforie, omdat hij of zij het gehaald heeft. Een plaatje dat ik meerdere malen tegen ben gekomen op #jakobsweg, dat ik volg op Instagram. Zo'n soort plaatje:



Het mozaïek:

"Balance Yin Yang"
63x63 cm

In het mozaïek heb ik deze teksten verwerkt...
(gevonden op een yin/yang site 😉)

Accepteer wat is
Laat gaan wat was
Omarm wat komt

Ik denk dat dit teksten zijn die passen bij het pelgrimeren. 
En dat het deze dingen zijn die maken dat je beter in balans door het leven kan gaan....


"Accepteer wat is"

"Laat gaan wat was"


"Omarm wat komt"

De mozaïeksteen, de Piece-of-Dropping-Art, die ik erbij gemaakt heb:

Morgen ga ik hem meenemen naar en neerleggen in de stad 's-Hertogenbosch.

Ik heb 's-Hertogenbosch uitgekozen omdat er ten eerste een Jakobsroute doorheen loopt. 😊 En ten tweede komen hier Jakobus en kunst tezamen in het Jheronimus Bosch Art center, dat gevestigd is in de Sint Jacobskerk.

In het gebouw staat bovendien een astronomisch uurwerk, dat naast de tijd ook de stand van zon en maan aangeeft.


Opzij van de klok is een beeld van St Jacob, als pelgrim met schelp op de hoed, die met zijn staf de juiste datum aangeeft....


Waarom St Jacob op dit uurwerk is afgebeeld weet men eigenlijk niet, zo schijnt. Het uurwerk was oorspronkelijk een deel van een zogenaamd oordeelspel, dat gesitueerd was in de St Janskerk.

Tja, ik dacht, stand van zon en maan, dat is heel toepasselijk aangezien in mijn mozaïek ook een zon en maan zitten. Maar doordat mijn planning een maand verschoven is twee maanden terug, drop ik de steen op 25 november, in plaats van 25 oktober. En 25 november is op een maandag. Op maandag is het Jheronimus Bosch Art Center gesloten... 😞 Evenals de meeste, zo niet alle (?) musea in Den Bosch.

Als het hek om het plein voor de kerk ook dicht is, dan kan ik de steen ook niet ergens voor de ingang neerleggen... 😕 

Tóch ga ik morgen naar 's-Hertogenbosch. 😊
Want toen ik op Google Streetview de omgeving van de St Jacobskerk bekeek, kwam ik terecht in de St Jacobshof, iets achter de kerk. En kijk eens wat ik daar aan een muur zag hangen!

 Een zon en een maan!!! 😀

Morgen eens kijken of die er nog hangen. 😊
Want je weet maar nooit wanneer de streetview-beelden gemaakt zijn, misschien zijn zon en maan inmiddels wel verhuisd? 😳
Maar anders is het misschien wel een goed en mooi plekje voor mijn mozaïeksteen?
En hopelijk levert deze laatste steen mij, net als de éérste steen in Uithuizen, een reactie op.
Duimen maar....😉

Dan is nu mijn Jakobus-project ten einde...
Het voelt een beetje als een opluchting dat het project nu 'klaar' is. Alsof ik zelf de weg ben gelopen, wat natuurlijk niet zo is. Al zei iemand tijdens de Kunstroute wel zoiets tegen mij: "Jij bent hem als het ware aan het lopen!" En ja, zo voelde het wel een klein beetje....😇
In het echt zal het vooral fysiek gezien totaal anders zijn, dat besef ik mij echt wel.

Hierna volgt natuurlijk nog een blogverslag van de dropping van morgen, en of er zich wel of niet een vinder heeft gemeld. En waarschijnlijk ook nog een blogje over álle Jakobalia die ik afgelopen zomervakantie tegen kwam! 😅

En wie weet volgt er ook nog ergens een expositie van alle 7 mozaïeken.
Als iemand een tip hiervoor heeft dan hoor ik dat graag! 😀


1* Je bindt je schelp aan je rugzak
2* Doet je wandelschoenen aan en gaat op pad
3* Volgt de wegwijzers met de schelp
4* Ziet en voelt Jakobus overal onderweg
5* Ontmoet mensen, andere pelgrims en ervaart toevalligheden
6* Trotseert de Pyreneeën en vervolgt je pad langs Pamplona en Alto del Perdón
7* De refugio's leiden je uiteindelijk naar je einddoel Santiago, waar je wijzer, natuurlijker en in balans met jezelf aankomt....;-)

Hieronder nog een aantal making-of foto's van "Balance Yin Yang"












woensdag 20 november 2019

Verslag dropping in Haarlem

Over 5 dagen ga ik de allerlaatste dropping doen van dit project!
Hoog tijd dus om nog even snel een verslag online te zetten van de de dropping in Haarlem vorige maand.😊
Dit was de steen die ik neerlegde voor een 'eerlijke' vinder:

Er heeft zich ook dit keer (nog?) geen vinder gemeld.
Jammer....

(PS 17-02-2020: Op 13 januari 2020 zag ik een berichtje in mijn Spam staan van ene Vera Veldman.
Op 9 januari schreef zei mij dat de steen gevonden is bij het Rosenstock Huessy Huis. Zij zijn een zorgorganisatie die Beschermd Wonen plekken biedt aan jongvolwassenen met autisme. De steen heeft een plek gekregen in de gezamenlijke woonkamer. Ik neem aan dat een van de bewoners de steen heeft gevonden? Of dat op 9 januari was of al eerder is onduidelijk. Op mijn vraag hierover via de mail heb ik geen antwoord gekregen helaas. Maar mooi dat hij gevonden is, en een mooi plekje heeft gekregen. Het kaartje was door de regen wel wat onleesbaar geworden begreep ik nog, dus hij heeft er misschien wel wat langere tijd gelegen op de droppingplek...)

In ieder geval, op 25 oktober ging ik met de steen in mijn tas op weg....

Mijn trein vertrok om 9.02 uur, en als alles goed was gegaan was ik om 10.30 in Haarlem geweest.
Maar bij de NS ging er een en ander mis, waardoor mijn aansluiting in Amsterdam al weg was helaas. Dus was ik er ietsje later, om 10.50 uur. Ach, ook niet erg, ik had de tijd aan mijzelf. 😀
 

Ik nam vanaf het station de Jansweg. De St Bavokerk prijkte in de verte...

Over het water ging ik de eerste straat links in, de Zakstraat. En vervolgens liep ik de Bakenessergracht af. Een buurt waar ik nog niet eerder was geweest in Haarlem. Mooi grachtje!
En wat fraaie gevelstenen her en der...



Bij de Spaarne moest ik een heuse ophaalbrug over! Ik waande mij bijna in Amsterdam hier. 😊


Via de Korte Spaarne en de Burgwal kwam ik al snel uit bij de Hagestraat, mijn doel van die dag.



Waarom de Hagestraat?
Nou, daar begint de St Jacobsfietsroute, vlak voor het oude St Jacobsgasthuis.
Er zou daar een echte startstreep in de straat zijn aangebracht. Dus ik was erg benieuwd...


Ja hoor, halverwege het straatje, daar was hij!
Er stond zelfs een fiets klaar op de streep! 😃
(...Al stond die dan wel de verkeerde kant op volgens mij. 😉)


Aan de ene kant een schelp:


Aan de andere kant twee jaartallen, 1437 en 1999.


In 1999 zijn de streep en de stenen neergelegd. En 1437 is het jaar van oprichting van het St Jacobsgasthuis. Deze  bood onderdak aan armen, hulpbehoevenden en reizigers o.l.v. broeders en zusters van het St Jacobsgilde. Zo vertelde in ieder geval dit plaquette op de gevel van het huis mij.


In de gevel van het St Jacobsgodshuis zijn wat ornamenten verwerkt die verwijzen naar Jacobus en de pelgrimsroute. Dat had ik gelezen op de site van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob.
Helaas zijn ze bezig met restauratie van het pand. Deze twee gevelstenen waren daardoor niet aanwezig:



Wél aanwezig was deze gevelsteen met Jacobsschelp:

 

 En de steen met de tekst 'St Jacobsgodshuis'


Het huis met de beide gevelstenen:


Voor de deur van het huis deze emblemen in de straat....
(Niets te maken met Jakobus denk ik? 😊)


Links van het Godshuis, waar nu zo te zien studenten in gehuisvest zijn, zit een restaurant, "Kloosterkeuken" genaamd. Ik denk ook voor de pelgrim. De Jakobsschelp is prominent aanwezig in het logo:


Hier ergens kun je ook je stempel halen voor in je pelgrimspaspoort, volgens dit briefje op het raam van het Godshuis 😀

En dan was daar weer de bekende vraag: "Waar kon ik mijn mozaïeksteen neerleggen?"

"Niet weer in een vensterbank" dacht ik ter plekke. Ergens goed in het zicht wilde ik hem hebben.
Na wat om mij heen kijken viel mijn oog ineens op een bistrotafeltje dat op het pleintje voor de "Kloosterkeuken" stond. Er stond er maar één, alsof hij daar voor mij neergezet was.😀
En ik twijfelde geen enkel moment, dáár moest hij komen!
Dus ja, zo gezegd zo gedaan....😊 En nog wat fotootjes gemaakt uiteraard.



Tafeltje in de verte, gezien vanaf de startstreep:


Daar heb ik hem dus achter gelaten.
Of iemand hem gevonden heeft weet ik dus niet.
Het maakt het droppen eigenlijk wel een stukje minder leuk als er zich niemand meldt. Het is ook nog niet eerder gebeurd dat er zo vaak achter elkaar geen bericht kwam van een vinder. Ik heb nu 7 stenen gedropt, (steen bij mozaïek nr 2 waren er twee), en alleen de vindster van nr 1 heeft wat van zich laten horen. Dat betekent 6x achter elkaar géén reactie! Nooit eerder is dat gebeurd. Zou dat liggen aan het onderwerp, of zijn de mensen wantrouwiger geworden in de tussentijd? 😮 Of het kost mensen te veel moeite???
Gewoon dikke pech voor mij.... dat is een feit. 😐

Nu had ik wel op Instagram onlangs dat iemand uit de buurt van Haarlem mij is gaan volgen.
Iemand waarvan ik denk, waaróm?? Want het is iemand die een buffelboerderij heeft, Boer'nBuffel.
En hij volgt voor de rest niet echt dingen met kunst of mozaïek. Dus eh....? geen idee 😁

Na het droppen heb ik uiteraard Haarlem nog een beetje verkend, ook om te kijken of ik nog andere Jakobalia' kon vinden. Dat waren er niet veel...maar toch een paar. 😉

Wel andere gevelstenen her en der, wat heeft Haarlem er veel!



Over de Melkbrug liep ik de Korte Veerstraat in. Op het kruispunt zag ik daar eerst een belangrijk Jakobalium over het hoofd, zie verderop in dit verhaal! Linksaf de Veerstraat in....en verder door de Kleine Houtstraat,"Leukste Winkelstraat" van 2009!


In een spiritueel winkeltje aldaar kwam ik deze Jakobsschelp tegen in een schap: 😊



Via de Gedempte Oude gracht en de Frankestraat kwam ik op de Anegang, en vandaar linksaf op de Grote Houtstraat en de Grote Markt met de St Bavokerk. Ik besloot daar even naar binnen te gaan...
In de kerk schijnen ook Jakobalia te vinden te zijn, maar ik zelf heb ze niet gevonden. Maar ja, ik ben dan ook even snel naar binnen geglipt zonder te betalen, oeps... 😅 Het was een snel rondje door de kerk. In 2013 heb ik daar 2 tweelingstenen gedropt (TWIN Project 12), met op beide stenen een reactie van een blije vinder!

In de winkel van de kerk daarentegen vond ik wel iets van Jakobus.
Routeboekjes!!

Ik ben nog even terug geweest naar de Hagestraat, om te kijken of hij al weg zou zijn....

Nee dus! 😁


De fiets wél! 😄


Ook herinnerde ik mij ergens gelezen te hebben dat er op 200m van de startstreep een fiets-wegwijzerbord zou zijn richting Santiago de Compostela. Dus ik ging op zoek...😀

Ik liep door de Hagestraat, en over de Burgwal, over de Spaarne... daar kwam ik dit aparte prieeltje tegen, maar geen wegwijzers...


Terug door de Antoniestraat, aldaar wel een wegwijzer, maar die was niet meer helemaal intact. Zou toch niet hier gehangen hebben, de wegwijzer naar Santiago?? 😨


Terug over de Melkbrug weer,  en dan jawel, op de hoek van de Korte Veerstraat....ik was er bijna wéér aan voorbij gelopen! Santiago de Compostela 2375 km!


Ik heb later nog opgezocht wat ik er over gelezen had, en daar stond deze, toch wel héél andere foto bij...

Waar zou díe dan staan ???? 😲

Tot slot nog wat dingen die ik tegen kwam op de weg terug naar het station...

Schoenen in de Jansstraat:


Een ridder op de hoek van de Korte Wijngaardstraat: 


En in de Ridderstraat op de gevel "geloof, hoop en liefde" 😊💓 





En oh ja, station Haarlem, ook zo mooi oud en fotogeniek in jugendstilstijl. Het is dan ook een rijksmonument, dus dit station zal wel de vernieuwing ontlopen 😉
Ontworpen in 1908 door architect D.A.N. Margadan.






Ondertussen is Jakobi-7 nr 7 in de maak, en bijna klaar! Nog druk aan het werk....
Aanstaande zondag weer een blog dus 😊


"De refugio's leiden je uiteindelijk naar je einddoel Santiago, waar je wijzer, natuurlijker en in balans met jezelf aankomt....;-)"