Het doel was dit keer ook, omdat het project "Hartenjagen-4" heet, om op harten te gaan 'jagen', zoeken naar harten op mijn pad. 😊 💗
Om 9 uur stond ik op het station van Veenendaal-West te wachten op de trein....
Het cijfer 11 is voor mij altijd een goed teken sinds mijn allereerste Project in 2011.
Het wijst mij soms als het ware de weg...
Ik plofte neer op een zitplaats bij het raam. Op het tafeltje rechts van mij stond een achtergelaten koffiebekertje, die ik naarmate de reis vorderde toch eens wat nader bekeek....
In Leiden aangekomen wandelde ik mijn neus achterna, lopen op gevoel dus.
Waar was ik naar op zoek?
Harten uiteraard, maar ook het cijfer 4, en liefst ook iets met water in de buurt.
Aangekomen bij het water van de Rijnsburgersingel besloot ik die maar eens een stukje te volgen.
Al snel stuitte ik op het cijfer 22! Op een of ander houten kist...
Die 22 zou ik nog vaker tegen gaan komen... Droppen op de 22e was bewust door mij zo gekozen, want 2+2=4, maar het is ook 2x11! De 11 en de 22 werden een beetje een soort wegwijzer voor me. Als ik op een kruispunt kwam en ik wist even niet welke kant op te gaan, dan bleek er altijd wel een 11 of 111 of 22 te zijn waar mijn oog op viel, in een van de straatjes.
Het duurde echter even voordat er een hart op mijn pad kwam..., de gedachte aan een 'harteloze stad' kwam in mij op, maar verdween gelukkig weer, want ik kwam ze wel degelijk tegen die dag! En zulke verschillende ook, mooi hoor. De eerste kwam ik tegen op een deur in de Marendorpse Dwarsstraat, een straat waar ik nog niet eerder van gehoord had! 😊
Hieronder een collage van de eerste harten die ik tegen kwam...
Het had huisnummer 11, en was een rijksmonument....
Ook op de Kaiserstraat zag ik dit grote blauwe gedicht op een muur:
Daar was mijn water....maar ja, geen hart en ook geen 4 in de buurt.
Ondertussen was ik in de buurt van de Herenstraat gekomen, gelegen in de buurt waar ik geboren ben. Ik liep er automatisch heen. 'Heren' zitten natuurlijk ook in het kaartspel! Al snel zag ik een etalage met veel harten! De dubbele etalage van natuurvoedingswinkel 'De Helianth'.
In één van de harten stond een grote 40. Een hart én een 4 ineen...
Pas toen ik de hoek om liep bij de winkel stond ik daar bij stil, maar bedacht dat hier weer geen water in de buurt was. En terwijl ik dat dacht keek ik omhoog en zag de straatnaam: Watergeuzenstraat!
Dus ik keerde om en liep terug om te kijken of er een geschikt plekje was om mijn steen neer te leggen, want dit was gewoon perfect! In eerste instantie zag ik echter niet zo veel mogelijkheden.
Tot ik de raamsponning wat beter bekeek, die was eigenlijk best breed genoeg, want de steen was niet zo heel groot....
Niet erg, want er kwamen gelijk nog meer harten op mijn pad om foto's van te maken. Onder andere 'groene harten'.
Via de Leliestraat, waar ik zelfs een huisnummer 22 tegen kwam in mozaïek!, liep ik weer terug naar de Herenstraat.
Maar aangekomen bij 'De Helianth' stond daar aan de overkant een man te telefoneren en ondertussen flink om zich heen te kijken. Hij zag mij fotograferen....ik werd in de gaten gehouden, verdorie...
Nog maar een rondje lopen dus!
....Zoeterwoudsesingel, Lammenschans, Bloemistenlaan, en terug was ik weer in de Herenstraat en ja hoor, die man stond er nog stééds met telefoon en al. Dus ik begon aan een derde rondje, dit keer door de Drie Octoberstraat en de Schelpenkade. Een mooi roze hartje op een deur bij nummer 41 kwam ik tegen, en meer....L💚L 😊
Ik zag, bijna aan het eind van de Schelpenkade, een afsteekpaadje naar de Watergeuzenstraat. Die kant op kijkend zag ik een kliko met een hele grote 11 er op! ...Doen! 😉
En jawel, ik weet niet of die man nog steeds stond te telefoneren, maar dat maakte niet uit want er stond nu een hele grote vrachtwagen voor! Achter de toonbank stond nu een vrouw, maar die draaide haar rug naar het raam, dus ik zag meteen mijn kans schoon en dropte mijn steen....
Maakte snel nog wat fotootjes....en liep verder.
Ik kwam daarna nog een paar hele kleine hartjes tegen, en een hele grote 4! Verder niets meer...
Halverwege de middag belandde ik nog bij mijn zus Annelies op de bank, en kwart voor zeven was ik weer thuis en plaatste een foto van de droppingplek, met steen, op Facebook.
Om de volgende morgen blij verrast te zijn met een reactie aldaar van ene Annelies de Wijn. Zij had de steen gevonden! Wat mooi, en wat een snelle reactie, heel fijn... Nogmaals dankjewel Annelies voor je berichtje!
Een impressie van de cijfers op mijn wandelpad:
Tot slot heb ik nog 4 grappige foto's van dingen die ik ook tegen kwam:
Levensgrote poppen in een tuin.
Een Fröbelschool......
Wat moeten ze daar lekker gefröbelt hebben.😉
Gratis complimentjes om af te halen 😊
......bel er eens aan zou ik zeggen.
(Bakkersteeg 8 of 14...?)
Oh...en pas op voor de cávia!!
En een bordje van de Pelgrimsroute,
met de Jakobsschelp,
midden in de Leliestraat bij een deurbel...😲
