6e Lonely Stone klaar voor dropping..... +berichtje van steen nr 5

Op 11 juli 2014 dropte ik Lonely Stone nr 5 in de pittoreske stad Culemborg met een klein oud centrum. Veel mooie plekjes om te droppen, maar òf te druk, òf te afgelegen... Maar ik vond een prachtige plekje op een stenen tafel bij de Oude Visafslag, waar op dat moment geen vis of kip te bekennen was. Een dag later al kreeg ik een berichtje van de eerlijke vindster. En dat was toch wel heel bijzonder, want deze vindster beschikte zelf niet over email en internet! Heel inventief is zij naar de bibliotheek gegaan, heeft daar op de computer mijn website opgezocht en een bericht achter gelaten in het gastenboek! Ja kijk, zò kan het dus ook! Dankjewel Ans Klarenbeek! Ik ben wel nog steeds heel benieuwd naar je vervolgverhaal over het vinden van de steen.... want je schreef echt "(wordt vervolgd)" in mijn gastenboek! :-)

Morgen een nieuwe droppingdag. Lonely Stone nr 6 is er klaar voor....

 Deze steen heb ik niet zelf gevonden. Ik heb hem gekregen van Betty, een van mijn trouwe inloop-cursisten, die natuurlijk helemaal op de hoogte is van mijn droppingactiviteiten. Zij vond deze Lonely Stone in een hoekje op zolder. Een vergeten stuk speksteen, ooit bedoeld om geschaafd en gevijld te worden tot iets moois. Aanvankelijk wel aan begonnen, maar verder was het nooit meer gekomen... Ik heb er op een andere manier dan vijlen en schaven een kunstwerkje van gemaakt. Mooi bewerkt met mozaïek in groen- en blauwtinten ligt hij hier naast mij op tafel.

Waar ga ik hem morgen droppen?
Betty zei afgelopen periode een keer dat een begraafplaats ook wel een mooie plek kon zijn om te droppen. Misschien dat zo'n steen dan gevonden wordt door iemand die er steun aan heeft in een moeilijke periode van verlies.... Iets dergelijks zei zij. En dat lijkt mij dus een prima plek voor deze steen, een begraafplaats.
Maar ja, er zijn zoveel begraafplaatsen natuurlijk, welke moet ik dan kiezen?!
Aanvankelijk ging ik op zoek naar de oudste of de mooiste begraafplaats van Nederland. En ik kwam uit bij "Oud Eik en Duinen" in Den Haag. In Wikipedia vond ik zelfs de term de "Père Lachaise" van Nederland. Louis Couperus ligt er onder andere begraven, en Willem Drees. Ontstaan in 1247, pas grootschalig als kerkhof  in gebruik sinds de 17e eeuw. Een vergelijk met Père Lachaise in Parijs is natuurlijk wel leuk, ook daar liggen beroemdheden. Maar komen er op zo'n oude begraafplaats wel de mensen waar ik eigenlijk op doel? Het zijn vooral oude graven op Oud Eik en Duinen. En, even praktisch, met de trein is het niet simpel te bereiken, dan moet er nog een tram of bus achteraan, of een uur lopen! :-)
Waar liggen eigenlijk nog meer bekende Nederlanders begraven? Zo dacht ik, en zocht nog wat verder.
En ik vond vandaag begraafplaats Zorgvlied bij Amsterdam.... mooi gelegen aan de Amstel bij Amstelveen. Èn 16 minuutjes lopen vanaf station RAI:-). Zorgvlied stamt uit 1870, ook best oud dus. Op Wikipedia lees ik "Tegenwoordig bestaat Zorgvlied uit 25 zogenoemde sfeerwijken. Binnen een bepaalde sectie dient een grafsteen of monument aan te sluiten bij de sfeer die de overige graven oproepen. " .....Nou, ik ben benieuwd! Ik ben daar wel een poosje zoet denk ik! :-)
Voor wie wil weten welke bekende Nederlanders hier begraven liggen staat er een hele waslijst op Wikipedia: Linkje

Bericht van Lonely Stone nr 3 en een nieuwe dropping van steen nr 5 in Culemborg op 11 juli!

Op 20 juni kwam er bij mij een mailtje binnen van Fedor uit Amsterdam. Hij had op 15 mei Lonely Stone nr 3 gevonden in Leiden. En werkelijk op een heel mooi moment...

Ik citeer: ".....Op 15 mei liep ik door Leiden op weg naar een afspraak en tegelijk bellend met mijn vriendin die een moeilijke tijd had en vertelde dat ze behoefte had aan een anker om haar op de grond te houden als ze dreigde om weg te vliegen en verloren te raken. Precies op dat moment zag ik uit mijn ooghoek iets moois glinsteren in het zonnetje...." Een van mijn stenen een anker in iemands leven, dat klinkt toch wel heel mooi! Dankjewel Fedor voor je mailtje, ik ben daar echt heel blij mee!
Hij heeft de steen uiteraad aan zijn vriendin gegeven en wat ook mooi is, ze gaan de steen in de toekomst, als het anker niet meer nodig is, nogmaals voor iemand ergens neerleggen!
Wie wordt de eerlijke vinder?!

Van steen nr 4 echter, gedropt in Amsterdam op een o zo mooi plekje, heb ik nog helemaal niets vernomen. En er stond toch ook een Engelse tekst bij voor het geval een buitenlandse toerist of zo hem zou vinden...

Hij lag in een straatje in de buurt van het Vondelpark waar ik een prachtig Jugendstil huis tegen kwam met in de gevel twee nisjes. Er bleek een hotel in te zitten. Het Atlas Hotel.
Ik neem toch aan dat hij door iemand gevonden is en meegenomen. Hij zal er toch echt niet meer liggen, dat geloof ik niet:-).
Ik hoop maar, ook al weet ik het dus niet, dat ook deze steen op een goed plekje terecht is gekomen en dat iemand er iets aan heeft....

Dan nu verder met de volgende steen, Lonely Stone nr 5... En nee, nog niet de laatste, want een van mijn mozaïekcursisten heeft mij laatst een steen, een stuk speksteen zelfs, gegeven die zij vond in een hoekje op zolder...helemaal alleen en vergeten:-). Hij is al in de maak!
Steen nr 5 vond ik in maart op de Amerongse berg. Dat is zowat bijna mijn achtertuin, maar op dat moment was ik een weekendje weg in Amerongen. Een weekendje dansen wel te verstaan. Heel gezellig hoor!

Dat weekend is er elk jaar in maart en het was voor mij de 3e keer dat ik er bij was. En bij dat weekend hoort ook altijd een wandeling door het bos op de zondagochtend. Terwijl ik ik iemand vertelde over mijn stenenprojecten keek ik om mij heen en merkte op dat er best wel wat stenen lagen in zo'n bos! Maar geen eenzame stenen zag ik op dat moment, ze lagen eigenlijk allemaal wel gezellig bij elkaar...
We waren met een groepje en we moesten iets met vogelgeluiden herkennen doen. Maar we deden niet zo heel erg ons best, want het was eigenlijk heel erg lekker weer, echt lente... Al wandelend, pratend, en genietend van de zon zag ik hem opeens liggen, eenzaam op een plek met allemaal verdorde bladeren.....lonely stone nr 5!
Onlangs heb ik hem bewerkt met mozaïek, geïnspireerd door het bos en de zonnige dag van toen:-)
Dit is hem:

Ik ga hem morgen droppen, op de 11e van de maand, net als destijds bij Project 11!
En ik dacht, als ik de steen de berg af laat rollen (niet echt natuurlijk), dan rolt hij naar de rivier toe, de Nederrijn die daar stroomt. Misschien is deze steen wel ooit met het wassende water van de rivier terecht gekomen in Amerongen? En dan stroomt hij nu verder, naar daar waar de Nederrijn overgaat in de Lek...
Droppen wil ik morgen in een plaatsje, aan de Lek. Een plaats waar ik nog niet eerder ben geweest, maar een beschermd stadsgezicht schijnt te hebben, zo vertelde Wikipedia mij, de stad Culemborg! Nou, ik ben benieuwd!
Mocht je dit lezen terwijl je deze mooie steen nr 5 gevonden heb, dan zou ik het heel fijn vinden als je mij een mailtje stuurt! Doen hè?!!
 

4e Lonely Stone ready to drop... op 4 juni 2014

De 4e steen...op 4 juni droppen, dat is 2 keer 4. Het zou nu toch een keertje moeten lukken zeg, om een reactie uit te lokken van de eerlijke vinder of vindster. Want ook in Leiden bij eenzame steen nr 3, is het weer niet gelukt :-(. Gedropt bij het hek, onderaan de Leidse burcht....

Nou ja, ik ga er maar van uit dat de steen, of liever gezegd stenen, want van nr 1 en nr 2 heb ik ook tot nu toe nog steeds niets vernomen, ....dat de stenen in ieder geval gevonden zijn en dat de vinders blij verrast waren zoiets te vinden. Dat zou ik tenminste wel zijn... En dat is ook mijn bedoeling. Een stukje blijdschap en verwondering in de wereld brengen, een kadootje...  We leven in een wereld waarin de angst regeert, en waarin men argwanend is als iets zomaar gratis aangeboden wordt...niets is voor niets toch! Met een hoop dingen is dat ook zo, als je per telefoon hoort dat je iets gewonnen hebt terwijl je nergens aan meegedaan hebt, en dat je alleen maar je bankrekening hoeft door te geven om de prijs in ontvangst te nemen, dan mogen de alarmbellen gaan rinkelen hoor...... Maar is het een risico om mij een mail te sturen als je mijn steen vind? Ik dacht het niet:-). Maar misschien is er ook wel een andere reden om niet te reageren, ik weet het niet, het wordt mij niet verteld, het is mij een raadsel. Reageren in het gastenboek van mijn website mag uiteraard ook, een ieder mag inventief zijn...

Hier dan de nieuwe steen, vierde op rij...











De kale steen vond ik tijdens een vakantieweekje in de Algarve afgelopen voorjaar. Op het strand van Alvor, bij de Praia dos très Irmàos, zie de foto hieronder. Daar lag hij, eenzaam in het zand....
Goed in de koffer verstopt en mee terug naar huis genomen. De kleuren van het mozaïek op de steen zijn dan ook geïnspireerd door de kleuren in de Algarve. Oh, en het schelpje er op is ook op dat strand gevonden!

Droppen ga ik hem morgen in...Amsterdam!












Ik heb nu nog 1 eenzame steen in voorraad liggen, gevonden op de Amerongse berg. Dat wordt nr 5, en ik denk tevens de laatste.....want....geen reacties krijgen is eigenlijk niet zo leuk. Dan probeer ik liever over een tijdje weer een nieuw stenenproject, de aanhouder wint!

15 mei 2014: 3e dropping van een "Lonely Stone"....

Vol goede moed dat er dit zich dit keer hopelijk wel een eerlijke vinder zich gaat melden, heb ik een 3e steen klaar in de serie "Lonely Stones". Stenen die ik zomaar ergens vind (of krijg...) op een plek waar hij een beetje 'alleen' ligt te wezen tussen het zand, of wat bladeren, of zoals bij deze steen, midden op straat bij mij voor de deur! Dit is hem op de foto... nog onbeplakt met tegels en kralen.

Ik fietste er langs en dacht: "Hee, wat ligt daar nou!?" En tja, al een tijdje in huis heb ik hem. Ik had namelijk niet zo veel zin meer om hem te maken. Dat komt omdat ik òòk op het droppen van de 2e Lonely Stone in Gouda geen reactie heb gekregen...Jammer. Nu weet ik niet of hij echt door iemand gevonden is, en of die persoon dat leuk vond. Voor hetzelfde geld is hij door een of andere vandaal in de gracht gegooid! Nou ja, dan kunnen de vissen er misschien van genieten.... Het was echt wel een mooie steen vond ik, ik was er best wel een beetje aan gehecht geraakt bij het maken. Ik had hem neergelegd op een halfronde bank in een plantsoen in de binnenstad, vlakbij een basisschool. Hopende dat een van de schoolkinderen hem zou vinden daar die dag. Even ervoor had ik er nog kinderen zien spelen in het speelkwartier van die school... Maar helaas, niets gehoord. Toch raar dat er niemand gereageerd heeft. Hier heb ik hem neergelegd.....op deze plek:

In het Raoul Wallenberg Plantsoen. Tegenover de Casimirschool...
Echt niemand gevonden????!

Maar, zoals ik al zei, vol goede moed een nieuwe steen gemaakt.
Morgen ga ik hem droppen in Leiden, mijn geboortestad. Ik moet daar toevallig zijn die dag, voor iets bijzonders. Dan kan ik onderweg daar naar toe de nieuwe steen ergens op een mooi plekje neerleggen. Misschien wel in de buurt van het huis waar ik geboren ben, aan de Pieter de la Courtstraat. Ik heb hem 'kaal' voor mijn eigen huidige huis in Veenendaal gevonden nietwaar. Maar het kan ook zijn dat ik hem ergens op een mooi opvallend plekje neerleg, dat ik zomaar ineens tegen kom....

Dit is hem, Lonely Stone nr 3.....

Lonely Stone nr 2

De tweede steen uit de Lonely Stone serie is klaar! Morgen wordt hij 'gedropped' door mij in Gouda...
De kale steen komt uit helemaal uit Turkije!

Afgelopen herfst was ik daar voor een weekje nazomeren in het inlandse plaatsje Dalyan, dat aan een rivier ligt. Aan de overkant van de rivier torenen de Lycische koningsgraven imposant boven het stadje uit. Op de rivier veel bootjes met toeristen die naar de modderbaden of het strand gaan. Je kunt jezelf ook laten overroeien naar de overkant om aldaar naar de opgravingen van de oude stad Kaunos te lopen....
Maar je kunt natuurlijk ook met een excursie meegaan, bijvoorbeeld de natuur in. Zo deden wij.
Tijdens deze excursie kreeg ik zomaar een steen!
En ik kreeg hem van de 5-jarige Jochem uit Gouda, die samen met zijn ouders ook aan de excursie meedeed. Hij was het enige kind in de groep, maar hij vermaakte zich uitstekend. Onder andere door stenen te verzamelen in een doos. Grote en kleine stenen, en zo nu en dan liet hij iemand een steen uitzoeken of gaf iemand er eentje!

Nou, ik was erg blij met mijn steen, want eigenlijk wilde ik een steen meenemen uit Turkije, ....een 'eenzame' steen, een steen die ik op een aparte manier zou vinden of krijgen. En het gebeurde! Want Jochem gaf mij een steen! Dankjewel Jochem! Ik heb hem verteld wat ik er mee ging doen, maar ik weet niet of hij daar veel van begrepen heb. :-) Maar zijn ouders heb ik mijn visitekaartje gegeven, dus wie weet kijken ze af en toe op mijn website en zien ze een dezer dagen hoe de steen geworden is. Òf Jochem vindt zelf morgen zomaar mijn steen in Gouda, dat zou wel hèèl toevallig zijn, maar je weet het maar nooit...
Op de steen heb ik veel snoeperige kralen geplakt en zelfs een echt glazen snoepje dat ik deze zomer in Sienna, Italië kocht. Want Jochem had die dag een snoepketting om zijn nek, hij was (is?) dol op snoepjes!
Ik ga proberen om de steen neer te leggen op een plek waar kinderen komen, ergens in de binnenstad?, hopelijk lukt het. Ik dacht eerst aan de jeugdafdeling van de bibliotheek, maar die schijnt versnippert te zijn over de gehele stad, in de wijken, dus dat is waarschijnlijk niet handig.... Hopelijk vind ik een mooi plekje, en hopelijk krijg ik dit keer wèl een mailtje van de eerlijke vinder... (Want als je niets stuurt dan ben je dat eigenlijk niet...Oei.)
Wordt vervolgd....

….

1e "Lonely Stone" gedropped op 29 januari

Het was koud woensdag 29 januari, heel koud vond ik zelf. Rond een uur of 11 kwam ik in Deventer aan met de trein die onderweg wat vertraging had opgelopen waardoor ik overstapaansluitingen miste. Ach ja, ik had de tijd... In Deventer begon al snel mijn neus te lopen van de kou, jakkes. Dus ik belandde al vrij snel bij Grand Café de Dikke van Dale vlakbij de Eusebiuskerk voor een kop koffie en een lekker warm! broodje...

Ik nestelde mij met een boek aan een tafeltje vlak naast de verwarming en het raam, zo kon ik het wel even uithouden! Druk was het niet moet ik zeggen. Aan het andere tafeltje bij het raam zaten twee dames druk kletsend aan de cappuccino. Ondertussen bedacht ik mij waar ik mijn steen zou kunnen droppen. Beneden bij de toiletten misschien? Of daar in de buurt op een lege tafel? Maar ja, dan moest ik wel mijn plaats verlaten mèt steen. Ik besloot om hem gewoon naast mij in de vensterbank te leggen.... Dit deed ik nadat de dames aan het andere tafeltje weg waren en ook de bediening even uit de buurt.Dat lukte prima...

Ik nam er rustig een foto van, pakte daarna mijn spullen in en ging afrekenen bij de bar. Mijn tas en jas achterlatend op het tafeltje, vlak naast de steen.
Het duurde even voordat er iemand kwam en ondertussen zag ik dat er twee nieuwe, wat oudere dames waren binnen gekomen en aan het andere tafeltje bij het raam gingen zitten.
Toen ik even later betaald had liep ik terug naar mijn spullen en hoorde ik een van de twee vrouwen voor zich uit zeggen: "de eerlijke vinder, dat ben ik dus!"
Ze had de steen in haar handen en was het kaartje aan het lezen! Goh zeg, dat ze die steen zomaar hadden weggenomen terwijl die toch nog enigzins naast mijn spullen lag! Maar goed, niet erg... Ik wist in ieder geval dat hij gevonden was, haha. Ondertussen trok ik daar heel rustig mijn jas aan. Maar de dames keken niet naar mij, en het kwam denk ik dus ook helemaal niet in ze op dat ik misschien wel eens de maker van de steen zou kunnen zijn!
Ik verliet het pand in de hoop dat deze dames mij wel een berichtje zouden sturen. Want dat stond toch echt ook op het kaartje: "....maar vergeet niet om mij een berichtje te sturen waar hij terecht is gekomen!", en daarna heel groot mijn e-mailadres, dus dat lijkt me dan toch wel duidelijk.
Nee, ik ben zéér teleurgesteld in deze dames, heel erg zeer.... want tot op heden heb ik niets van ze gehoord. Dus ik weet niet waar de steen nu is, of ze het mooi vonden, of ze het een leuk idee vonden, ...niets. Zelfs geen woord van dank... Zouden ze ergens bang voor zijn??? Dat ik hun mailadres zou gaan misbruiken? Dat ik hun iets opdring om te kopen???! Echt, eerlijke vinders die dit lezen, dat doe ik echt niet! Ik geef met liefde, en hoop op een stukje verwondering bij mensen, en ik ben gewoon erg nieuwsgierig naar het pad van de steen....WAAR komt hij terecht?! Maar ja, als mij dit niet medegedeeld wordt, dan kan ik net zo goed stoppen... Gelukkig zijn er ook nog ECHTE eerlijke vinders die dit wel doen! En mocht iemand echt geen email hebben, dan is er vast wel iemand in de buurt die dat wel heeft, of stuur een kaartje...mijn contactadres staat op mijn website, zo simpel is het....
Maar vol goede moed ga ik verder met Lonely Stone nummer twee.... Een steen die ik kreeg van de 5-jarige Jochem uit Gouda toen wij op vakantie waren in Turkije afgelopen oktober. Hij is in de maak. Meer daarover komende dinsdag!

"Lonely Stones" een nieuw droppingart-project!

In de elfde maand van 2011 begon ik voor het eerst met stenen bewerken met mozaïek, die ik vervolgens ergens in het land neerlegde, 'dropte', voor de eerlijke vinder, met de voorwaarde dat ik een mailtje zou krijgen.
Het werkte, ik kreeg leuke mailtjes, soms lang, soms ook kort...maakt niet uit, er was een reactie en dat is leuk! Als je zoiets weggeeft, waar je toch menig uurtje aan gespendeerd hebt, dan wil je toch graag weten waar het terecht gekomen is, en wat men er van vindt.
Maar, ik moet zeggen, er waren ook wel eens mensen die zo'n steen meenamen en niet reageerden. Bij Project 11, 11 maanden lang 11 stenen in 11 provincies, was dat 1x het geval....valt mee hè.
Bij het vervolgproject TWIN Project 12 dropte ik 12x twee stenen, die er ongeveer hetzelfde uitzagen, tweelingstenen. Van die 24 stenen heb ik, even evaluerend, op 7 stenen geen reactie gekregen! Naar verhouding iets meer dus, maarrrr dat betekent wel dat ik een jaar lang toch 17 leuke mailtjes ontvangen heb....of eigenlijk 16, want de tweelingstenen die ik in Amersfoort dropte waren beide door dezelfde persoon gevonden!

TWIN Project 12 is ten einde wat betreft het droppen. De bijbehorende tweeluiken moet ik maar eens hard aan gaan werken! Ondertussen leek het mij toch wel leuk om met het droppen verder te gaan. Ik begon mijn dagreisjes door Nederland met zo'n leuk doel al een beetje te missen moet ik zeggen;-).
Begin oktober was ik in Scheveningen op een doordeweekse ochtend. Er scheen een flauw zonnetje, maar echt warm was het niet. Het zomerseizoen was nu toch echt wel voorbij, wat je ook aan de gezellige strandtentjes aan de boulevard kon zien, ze zagen er ietwat verlaten uit. Het was eb, dus het strand strekte zich eindeloos voor mij uit. En terwijl ik daar liep met uitzicht in de verte op de desolate beroemde pier, zag ik opeens iets zwarts liggen, afstekend in het licht gekleurde zand. Het lag daar een beetje alleen, met enkel zand om zich heen, misschien een verdwaald schelpje in de buurt, maar meer ook niet. Een eenzame, handzame,  zwarte steen. Ik pakte hem op en dacht meteen, die is van mij!


Een mooie steen om te mozaïeken.... Ik nam hem dus mee en even verderop ook nog maar wat schelpen, want die lagen daar dan weer in grote getale. Het idee begon zich te vormen voor een projectje met alleen stenen droppen. Geen bijbehorend schilderij of iets dergelijks dus. En ook iet uitmakend wanneer, op welke datum of welk tijdstip er gedropt zou moeten worden. Stenen die ik in de loop van het jaar vind doordat mijn oog er op valt, op een rare plek, of dat ze afsteken tegenover de omgeving, of een steen die ik zomaar van iemand krijg. Stenen die dus op hun manier een beetje 'eenzaam' zijn...een "Lonely Stone", die ik dan bewerk met mozaïek en op een heel andere plek in het land neerleg voor de eerlijke vinder. En ja, op die nieuwe plek zijn ze dan òòk very lonely  natuurlijk.... Maar de vraag is natuurlijk wel of ik meer van deze eenzame stenen om te mozaïeken tegen ga komen op mijn pad?! Nou, ik kan je verklappen dat nummer twee en drie al op mijn pad gekomen zijn inmiddels:-). En hopelijk volgen er meer, want anders is het project snel afgelopen!
Als ik mijzelf geen beperkingen stel in het aantal, dan is het een project dat eeuwig door kan gaan, nou ja, tot ik niet meer in staat ben om te mozaïeken. Maar misschien stop ik wel bij 11? Of niet. Ik hoef er niet persé elke maand eentje te droppen natuurlijk, al moet ik zeggen dat dat wel mijn streven is... Dus in februari en maart komen er in ieder geval twee nieuwe droppingen!
Voor april moet er dan eerst een nieuwe steen op mijn pad komen. Misschien lukt dat in de Algarve, waar ik in maart een paar dagen heen ga? You never know...

Morgen wordt in ieder geval de eerste Lonely Stone gedropt. En dat gaat gebeuren in Deventer. Klaar is hij al enige tijd, er zitten schelpen op, en kleurrijke kralen, glittersteentjes, mille fiori, aan de rand stukjes vloertegel in de kleur geel, een kleur die verwijst naar het zand waar hij in gevonden is.
Gisteren heb ik wat lopen Googlen op Scheveningen en ook op schelpen en stenen. Om te kijken of er een of andere link misschien met een ander stad in Nederland is. En ik kwam onder andere een gevelsteen tegen in Haarlem met een St Jakobsschelp in het midden. Steen en schelp...hmm is dat wat? Maar ja, in Haarlem heb ik al een keer gedropt! En ergens anders was zoiets niet te vinden. Op Wikipedia kwam ik onder Scheveningen ook niet veel andere steden tegen... Of ja tòch wel, bijna helemaal onderaan stond het: "De vuurtoren is gemaakt door ijzergieterij Nering Bögel in Deventer."
En de vuurtoren staat niet ver van het strand waar ik de steen gevonden heb....dus het wordt Deventer morgen! Een leuke stad, ik ben er in het verleden al vaker geweest, en meestal werd er dan gelunched bij....de "Dikke van Dale"! En nu maar hopen dat ik reactie ga krijgen van de eerste eerlijke vinder of vindster!

De 'Rozet' in Arnhem...

Nee, dit is niet een deel van een tweeluik. Wel iets dat ik gemaakt heb voor het gebouw de 'Rozet' in Arnhem.
Het gebouw waar ik in november 2013 de laatste twee stenen dropte van TWIN Project 12.

Berichten van de vinders van de laatste twee tweelingstenen van TWIN Project 12 zijn nu te vinden op het desbetreffende tabblad!
Van Atie had ik gelijk op de middag van de dropping al een mailtje binnen, en dat was nota bene terwijl ik in het restaurant van de Rozet zat...aan een heerlijk kopje thee. Misschien hebben we elkaar wel gezien, want zij zat die middag ook daar in het restaurant:-).

Opmerkelijk aan deze droppingplaats, die ik in het voorjaar al bedacht had toen het gebouw nog niet klaar was, is dat ik er een maand later weer zou zijn, bij de officiele opening van het gebouw door prinses Beatrix.
Mij was namelijk gevraagd een mozaïek te maken als cadeau voor de Rozet, namens de schaakverenigingen in Arnhem die tijdens deze feestelijke dag voor 'levend schaak' zouden zorgen....
Benieuwd hiernaar?
Kijk verder op het tabblad TWIN Project 12 ...bij zondag 26 januari 2014.